Samenvatting

Vaak is de leerkracht degene die de les bepaalt. Hij/zij geeft de instructie en de kinderen voeren de opdrachten uit. Dit kan kinderen het gevoel geven dat ze geremd of juist gepusht worden en het kan plezier tijdens een gymles erg beïnvloeden. Dit probleem heeft geleid tot de onderzoeksvraag: Welke verschillen zijn er in plezierbeleving bij de didactische werkvormen 'directe instructie' en 'samenwerkend leren' bij de kinderen van de St. Jozefschool in Bergeijk?.
De plezierbeleving van kinderen kan worden vergroot door hen medeverantwoordelijk te laten zijn voor hun eigen ontwikkeling (Stevens, 2004). Ze kunnen datgene doen wat ze op dat moment willen leren. Tijdens het onderzoek werkten de kinderen van groep 5 volgens de methode 'samenwerkend leren' en maakten ze gebruik van mediakaarten waarop opeenvolgende niveaus te zien waren. De leerlingen van groep 6/7 werkten volgens de methode 'directe instructie'. Het bleek dat de plezierbeleving van de kinderen in de interventiegroep en de controlegroep niet ver uit elkaar lag. Het verschil voor en na de interventie was ook klein.
Ondanks dat het plezier niet echt gestegen is, blijkt dat competentie en autonomie in een les door de kinderen van groep 5 wel als even plezierig ervaren wordt als wanneer de leerkracht de invulling van de les bepaalt.