Samenvatting

In mijn onderzoek heb ik mij gericht op de zorg die Defensie aan haar militairen biedt, wanneer zij op uitzending gaan. Door vele gesprekken te voeren met militairen, heb ik een beeld kunnen vormen over welke zorg ook daadwerkelijk geboden wordt. Naar aanleiding van deze gesprekken leek een onderzoek van belang. Daarom ben ik begonnen met een literatuuronderzoek. Het literatuuronderzoek heeft zich voornamelijk gericht op de mogelijke gevolgen van een uitzending. Ik heb gekozen om PTSS als mogelijk gevolg uit te werken, omdat deze de meeste media-aandacht krijgt.
Daarna ben ik uit gaan zoeken hoe de zorg rondom een uitzending eruit dient te zien. Met medewerking van Defensiemedewerker/ gedragswetenschapper Luitenant-Kolonel Drs. J. Duel, heb ik veel informatie kunnen bemachtigen over de zorg. Dit heb ik aangevuld met de informatie die ik in de vakliteratuur van Defensie heb kunnen vinden.
Nadat ik deze informatie op een rijtje heb gezet, ben ik militairen gaan interviewen. Hierin heb ik mij gericht op de punten die in de zorg naar voren zouden moeten komen. Ik heb de militairen gevraagd welke onderdelen zij herkenden en wat zij hebben gemist. Aan het eind van elk gesprek heb ik gevraagd of de militairen zelf nog verbetervoorstellen hadden voor de zorg.
Aan het eind van mijn onderzoek kreeg ik de uitwerking van een eerder gedaan onderzoek onder ogen. Hier heb ik de nodige informatie uit kunnen halen, om zo aanbevelingen te kunnen doen.
Na relevante informatie uit dit rapport verwerkt te hebben in mijn onderzoek, heb ik conclusies getrokken en aanbevelingen gedaan richting Defensie. Mijn voornaamste conclusie is dat de zorg er goed uitziet, maar dat er wel een aantal onderdelen voor verbetering vatbaar is. De belangrijkste hieruit is dat de zorg minder vrijblijvend zou moeten zijn.