Samenvatting

Dit onderzoek richt zich op de studeerbaarheid van de pabo Inholland voor studenten met dyslexie. Binnen het HBO heeft ongeveer 10% van de studenten een functiestoornis. Dyslexie behoort tot de onzichtbare functiestoornissen.
De Hogeschool Inholland scoort bij de Nationale Studenten Enquête (NSE) bij het onderdeel studeren met een handicap op een aantal punten ongunstig: aanpassing, begeleiding en begripvolle docenten.
Het is niet duidelijk of dit ook voor de pabo Inholland (Alkmaar, Haarlem en Hoofddorp) geldt.
De pabo Inholland heeft binnen de opleiding al jaren studenten met dyslexie en hierdoor ontstaat op vijf verschillende fronten een verlegenheidsituatie:
1. We weten niet of de uitkomsten van de NSE ook voor pabo Inholland geldt.
2. Docenten weten niet welke studenten dyslectisch zijn.
3. De pabo Inholland weet niet of studenten op de hoogte zijn van de ondersteunende software waar ze gebruik van kunnen maken.
4. De pabo Inholland heeft geen zicht op de ondersteuningsbehoeften van de studenten met dyslexie.
5. Er is geen consensus binnen het docentencorps over de begeleiding van studenten met dyslexie.
De onderzoeksvraag luidt: Welk beleid moet er worden uitgezet om de studenten met dyslexie op de pabo Inholland op te leiden tot startbekwame leerkrachten.
Om deze vraag te beantwoorden is een kleinschalig surveyonderzoek gedaan.
Allereerst is op basis van literatuurstudie zicht gekregen op dyslexie in het algemeen, dyslexie bij jongvolwassenen en welke eisen er zijn op het gebied van leerkrachtbekwaamheden en geletterdheid. Documenten van de pabo Inholland met betrekking tot de eisen professionele geletterdheid en uitgaven van het decanaat van Inholland met betrekking tot informatie over dyslexie zijn geanalyseerd.
Er is een enquête gestuurd naar studenten met dyslexie en zij die een vermoeden hadden van dyslexie. 24 studenten hebben deze enquête ingevuld. Dit zijn studenten van Alkmaar, Haarlem en Hoofddorp. Alle docenten van deze drie locaties hebben een enquête opgestuurd gekregen. Hiervan hebben 33 docenten de enquête ingevuld. Hierna is een groep docenten bij elkaar gekomen voor een focusgroep-interview en de uitkomsten van de beide enquêtes zijn hier besproken.
De managers van de locatie Alkmaar en die van Haarlem/Hoofddorp zijn apart geïnterviewd, waarbij de uitkomsten van beide enquêtes en de uitkomsten uit de focusgroep zijn meegenomen.
Uit het onderzoek komt naar voren dat studenten van de pabo weinig begrip ervaren van de docenten, maar ook weinig docenten op de hoogte brengen van hun dyslexie. Studenten geven aan meer ondersteuningsbehoeften te hebben en dat zij deze niet op de opleiding kunnen vinden.
Bij de docenten en bij het management komt naar voren dat de kennis op het gebied van dyslexie tekort schiet, waardoor de docenten zicht handelingsverlegen voelen en de studenten meteen doorsturen naar het decanaat. Dit heeft weer tot gevolg dat de student zich niet gesteund voelt door de docent. Belangrijk om te vermelden is, dat de bereidheid van docenten zeker aanwezig is en dat iedereen het belang onderschrijft dat er visie moet komen en aan de hand van de visie er beleid uitgezet moet worden. Maar zonder kennis geen visie en zonder visie geen beleid.
Het onderzoek heeft op basis van de theoretische verkenning, de analyses van de documenten en ervaringen en meningen van de respondenten tot de volgende aanbevelingen geleid:
I. Het vergroten van de kennis van de docenten op het gebied van dyslexie
II. De informatievoorziening naar studenten verbeteren tijdens Open Dagen
III. Begeleiding van studenten met dyslexie door docenten
IV. Positieve houding naar studenten met dyslexie
V. Mogelijkheid tot het inzetten van compenserende software vergroten
VI. Inzetten van experts tijdens studiedagen