Samenvatting

Uit dit onderzoek is gebleken dat de eenzijdige wijziging van de overeengekomen arbeidsvoorwaarden door de werkgever allereerst kan geschieden op grond van een wijzigingsbeding. Wil de werkgever een beroep doen op een dergelijk beding, dan dient voldaan te zijn aan de criteria opgenomen in artikel 7:613 Burgerlijk Wetboek (BW). Ook indien geen wijzigingsbeding is overeengekomen, kan de werkgever in een aantal gevallen de arbeidsvoorwaarden eenzijdig wijzigen. Voor de toetsingsmaatstaf van een dergelijke wijziging is bepalend of de wijziging betrekking heeft op individuele of collectieve arbeidvoorwaarden. In het eerste geval vindt de toetsing plaats aan de hand van artikel 7:611 BW. Dit artikel is nader uitgewerkt in het Van der Lely-Taxi Hofman arrest. De uit dit arrest voortvloeiende rechtsregel is verder geconcretiseerd in het Stoof-Mammoet arrest. In het tweede geval vindt de toetsing plaats conform artikel 6:248 lid 2 BW. De werkgever en de werknemer kunnen trachten de overeengekomen arbeidsvoorwaarden ook te wijzigen op grond van onvoorziene omstandigheden. De eenzijdige wijziging op een dergelijk grond wordt getoetst aan de criteria als bedoeld in artikel 6:258 BW. Voor de wijziging van de arbeidsduur zijn er naast deze voornoemde mogelijkheden nog twee specifieke regelingen. Voor de werknemer betreft dat de Wet aanpassing arbeidsduur (WAA) en voor de werkgever artikel 8 Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 (BBA). De laatste situatie die is besproken in deze scriptie is de eenzijdige wijziging bij een overgang van onderneming. Op het moment vóór of op het moment van de overgang van onderneming mogen de arbeidsvoorwaarden niet worden gewijzigd. Voor het moment ná de overgang van onderneming geldt dat parijen de arbeidsvoorwaarden in principe kunnen wijzigen, maar dat de overgang van onderneming nooit op zich grond voor de wijziging kan opleveren.