Samenvatting

Een tolk Nederlandse Gebarentaal dient zowel van het Nederlands naar Nederlandse Gebarentaal (NGT) als andersom te kunnen tolken. Dit roept de verwachting op dat er sprake is van een gelijke vaardigheid naar beide kanten, echter is dit lang niet altijd het geval. Dit onderzoek richt zich dan ook op de onderzoeksvraag: Hoe ervaren tolken het tolken van NGT naar NL en wat zijn de ervaringen van dove tolkgebruikers?

Uit de interviews met de zes tolken blijkt dat de drie die relatief kortgeleden zijn afgestudeerd het tolken van NGT naar het Nederlands als lastiger ervaren dan de tolken die zich al langer in het werkveld begeven. De twee meest ervaren tolken gaven aan zich startbekwaam te hebben gevoeld op het moment van afstuderen; de resterende vier tolken voelden zich niet of niet volledig startbekwaam op het moment dat zij het werkveld betraden. Uit de enquête, verspreid onder dove tolkgebruikers, blijkt dat de algemene ervaring van dove tolkgebruikers overheersend negatief is. De meerderheid geeft aan de hoeveelheid ervaring van een tolk en de persoonlijke ervaring met een tolk de belangrijkste criteria te vinden wanneer zij een tolk kiezen die beide kanten op tolkt. Daarnaast kwam naar voren dat ruim tweederde van de deelnemers actief bezig is met het controleren van de tolkvertaling.

Concluderend belanden (voornamelijk beginnende) tolken snel een vicieuze cirkel: Wanneer zij meer zenuwen ervaren kan dit invloed hebben op de juistheid van de vertaling, waardoor de dove tolkgebruiker de samenwerking als negatief ervaart, waardoor zij actiever letten op de correctheid van de tolkvertaling. Deze negatieve ervaring kan als gevolg hebben dat de tolk in het vervolg dit soort opdrachten niet meer aanneemt, waardoor de zenuwen stand zullen houden.