Samenvatting

Dit onderzoek gaat over de samenwerkingsrelatie tussen ouders met een kind van zeven of acht jaar. Het onderzoek wordt uitgevoerd voor het project Leuker voor Later van het lectoraat Ouderschap en Ouderbegeleiding. De onderzoeksvraag is ‘Hoe is de samenwerkingsrelatie tussen ouders met een kind van zeven of acht jaar?’
In de samenwerkingsrelatie tussen ouders is het belangrijk hoe ouders afspraken maken over opvoedkwesties, de taakverdeling, ondersteuning en hoe ouders gezamenlijk het gezin beheren. Het onderzoek is een kwalitatief onderzoek en maakt gebruik van half gestructureerde interviews met een topiclijst. Er zijn in totaal vijftien respondenten geïnterviewd waarvan vijf ouderparen en vijf moeders. De respondenten zijn uit longitudinaal onderzoek van Leuker voor Later. Na het interviewen zijn de gesprekken getranscribeerd en gecodeerd.
Uit het onderzoek is gebleken dat de helft van de ouders een gelijke taakverdeling ervaart en de andere helft een ongelijke taakverdeling ervaart. Vooral opvoedtaken zijn ongelijk verdeeld. Bijna alle ouders ondersteunen elkaar in de samenwerkingsrelatie met hun partner en zitten samen op een lijn. De communicatie verloopt volgens de ouders bij de helft positief en de andere helft negatief. De samenwerking en partnerrelatie wordt door het merendeel van de ouders als positief ervaren en gemiddeld beoordelen ouders hun samenwerkingsrelatie met een 7,7. Hierdoor kan worden geconcludeerd dat ouders met een kind van zeven of acht jaar een goede samenwerkingsrelatie ervaren. Wel missen alle ouders tijd samen en zou de communicatie beter kunnen. Daarnaast ervaren bijna alle ouders een negatieve werk-privébalans.
Dit onderzoek geeft een duidelijker beeld van het concept samenwerkingsrelatie en toont aan wat goed en minder goed gaat in de samenwerkingsrelatie. Inspelen op de minder goed lopende aspecten in de samenwerkingsrelatie kan toekomstige ouders met een kind van zeven of acht jaar helpen bij hub samenwerkingsrelatie. Voor vervolgonderzoeken is het belangrijk om de ouderparen apart van elkaar te interviewen, wat in dit onderzoek niet is gebeurd. Op deze manier kunnen ouders minder op elkaar afstemmen en kan dit beter zijn voor de validiteit, omdat er mogelijk minder sociaal wenselijk wordt geantwoord. Bovendien zou er in vervolgonderzoeken naar de samenwerkingsrelatie tussen ouders ook kunnen worden gekeken naar de andere levensfasen van de kinderen, omdat dit mogelijk andere resultaten oplevert en van invloed kan zijn op de resultaten uit dit onderzoek.
Er wordt aanbevolen om een workshop te maken voor ouders met een kind op de basisschool. Deze cursus is voor de ouders een opfrisser voor de samenwerkingsrelatie en focust zich voornamelijk op de communicatie en samenwerking tussen ouders. Verder kan het aspect omgaan met schermgebruik van het kind en het aspect plannen worden meegenomen, aangezien dit veelvoorkomende thema’s zijn in het onderzoek. Daarnaast zouden er praatgroepen met ouders georganiseerd kunnen worden om over deze (opvoed)kwesties te praten.