Samenvatting

Het onderwerp ‘afgebroken onderhandelingen’ heeft de afgelopen jaren verschillende ontwikkelingen doorgemaakt. De Hoge Raad heeft middels diverse arresten steeds een nieuwe maatstaf voor deze precontractuele fase – zoals deze ook wel wordt genoemd – geformuleerd en gehanteerd. Deze maatstaf ging telkens over de situatie waarin de onderhandelingen wel of niet onaanvaardbaar afgebroken konden worden en de bijbehorende schadevergoeding. De precontractuele fase wordt beheerst door de bijzondere verhouding tussen partijen die tot stand is gekomen, zonder dat hier een overeenkomst aan ten grondslag ligt. Sinds 12 september 2005 heeft de Hoge Raad door middel van het arrest CBB/JPO een nieuwe maatstaf geformuleerd die als huidige maatstaf fungeert en door alle rechtsprekende instanties gehanteerd wordt. De maatstaf stelt hoge eisen aan het vertrouwen in de totstandkoming van de overeenkomst en de hieraan verbonden verplichting tot schadevergoeding . Hierdoor is er onduidelijkheid ontstaan over de omstandigheden die tot dit gerechtvaardigd vertrouwen leiden en wanneer het afbreken van de onderhandelingen derhalve onrechtmatig is, alsmede de schadevergoeding die uit dit onrechtmatig handelen voortvloeit.
Uit het onderzoek blijkt dat, indien er sprake is van de situatie dat de onderhandelingen onrechtmatig afgebroken zijn, omdat de afbrekende partij heeft bijgedragen aan het totstandkomingsvertrouwen van de wederpartij, zij zijn gehouden zijn tot het voldoen van een schadevergoeding. Deze lat ligt echter door de huidige maatstaf, volgens het arrest CBB/JPO erg hoog, waardoor dit totstandkomingsvertrouwen niet snel door de rechter wordt aangenomen en een schadevergoeding hierdoor weinig voor komt. Hierdoor valt het aan te bevelen om zowel het positief als negatief contractsbelang te vorderen, zodat er in ieder geval een grotere kans is op vergoeding van een van beide.