Samenvatting

De aanleiding voor dit onderzoek is gelegen in het door opdrachtgever gelezen rapport, genaamd ‘Evaluatie Wet Beperking Oplegging Taakstraffen’. In voornoemd rapport werden onder andere de trends van feitenrechters in het opleggen van kale taakstraffen bij ernstige gewelds- en zedendelicten toegelicht. Uit dit rapport vloeide voor opdrachtgever onduidelijkheid voort. Het rapport stond namelijk niet stil bij de feiten en omstandigheden waaronder een kale taakstraf wordt opgelegd voor ernstige zedendelicten. Opdrachtgever meende dat bovenstaande onduidelijkheid verhelderd kon worden door een praktijkgericht juridisch onderzoek te laten verrichten.
Uit het juridisch kader is gebleken dat vanuit de gedachte van de speciale preventie, de taakstraf de in de maatschappij heersende resocialisatiegedachte diende. Bovendien is gebleken dat de maatschappelijke acceptatie van taakstraffen groot is en dat de nadruk bij het opleggen van straffen op resocialisatie wordt gelegd in plaats van het opleggen van een gevangenisstraf. Daarnaast wordt het taakstrafverbod van art. 22b Sr gezien als een inbreuk op de straftoemetingsvrijheid van de rechter en kan er geconcludeerd worden dat de omzeiling van dit verbod geen strijdigheid met de intentie van de wetgever vormt