Samenvatting

'Dit onderzoek is ontstaan vanuit mijn schoolpraktijk, waarin enkele hoogbegaafde leerlingen niet presteerden volgens de verwachtingen van de leerkracht. Het verschijnsel onderpresteren is te definiëren als 'langdurig minder presteren dan op grond van iemands capaciteiten verwacht zou mogen worden.' (Kaufmann, 1991). In mijn school kwam ik ze tegen; leerlingen met een hoog IQ en lage prestaties,(hoog)begaafd, maar ongemotiveerd.

In het kader van mijn opleiding tot specialist hoogbegaafdheid kreeg ik de gelegenheid om dit te onderzoeken. Vanuit de literatuur over onderpresterende

(hoog)begaafde leerlingen (hoofdstuk 2) en de uitkomsten van het doortoetsen (als onderdeel van de nulmeting), heb ik de strategie gekozen om het leerstofaanbod taal en rekenen voor een drietal leerlingen aan te passen. Deze interventie moet zorgen voor betere prestaties en een verhoging van het welbevinden op school (hoofdstuk 3).

De wekelijkse gesprekken en de eindmeting hebben me in staat gesteld te kijken naar de resultaten van deze begeleiding. De data van hoofdstuk 4 laten zien dat zowel

prestaties als welbevinden beïnvloed worden door bovengenoemde interventie.

Verdere conclusies en aanbevelingen zijn te lezen in hoofdstuk 5. Tot slot eindigt dit verslag met een evaluatie van de opbrengsten die dit onderzoek voor mijn situatie heeft gehad (hoofdstuk 6). Ik kan iedere leerkracht die te maken heeft met onderpresterende (hoog)begaafde leerlingen aanraden om een soortgelijke

actie op te pakken en te ervaren welk effect dit op de prestaties en het welbevinden van (hoog)begaafde kinderen heeft.