Samenvatting

Een leermodel wat goed bij het doel van de godsdienstles past is interreligieus leren. Dit leermodel heeft het doel voor ogen leerlingen een open houding aan te leren waarbij ze de ander leren waarderen, terwijl hun eigen persoonlijke levensbeschouwelijke identiteit steeds duidelijker wordt. Dit leermodel veronderstelt, zoals de naam al verklapt, dat er interactie (een dialoog) moet plaatsvinden tussen leerlingen van twee religies. Met dit gegeven botst het interreligieuze leermodel met de eerder beschreven scholen die bestaan uit religieus homogene groepen. Naar aanleiding van deze gedachtegang is een onderzoek opgesteld. Een onderzoek of interreligieus leren daadwerkelijk niet binnen genoemde context kan plaatsvinden, of dat deze context wellicht wel mogelijkheden biedt.

Aan de hand van de resultaten is geconcludeerd dat afwezigheid van verschillende religies niet noodzakelijk een belemmering hoeft te zijn voor het interreligieuze leermodel. Op basis van de conclusie is de aanbeveling gedaan om het interreligieuze leermodel, toegepast op scholen met religieus homogene groepen, een nieuwe naam te geven. Het nieuwe model intrareligieus leren weerspiegelt beter de rijke kansen die het leermodel kan bieden, ook op scholen waar maar een religie aanwezig is. De belangrijkste voorwaarde van intrareligieus leren is dat er binnen de zogenaamde homogene groepen wel diversiteit aanwezig is. Deze diversiteit ontstaat vanuit de eenheid. De volledig homogene groep bestaat namelijk niet.

Dit onderzoek biedt grond voor een aantal vervolgonderzoeken en geeft een klein beetje antwoord op de vraag of christelijk godsdienstonderwijs nog wel bestaansrecht heeft.