Het streven naar meer diversiteit in organisaties blijkt niet altijd garant te staan voor een inclusieve werkomgeving. Voor het vinden van werk maakt het uit tot welke ‘groep’ iemand behoort. Tegelijkertijd zeggen werkgevers diversiteit en inclusie wel als positief te beschouwen. Dat blijkt uit een vandaag …

De Bijverdienpremie kan menig huishouden in de bijstand meer financiële ruimte en rust bieden. Maar dan moet de verrekening van inkomsten wel eenvoudig en inzichtelijk gebeuren. Anders geven bijstandsgerechtigden de voorkeur aan hun minimale zekerheid en blijven ze zitten waar ze zitten.

Met individuele gedragsverandering gaan we de klimaatproblemen niet oplossen. Integendeel, er zijn vooral politieke en collectieve strategieën nodig om de steeds grotere problemen op te lossen. En om écht samen de pijn te verdelen.

Mensen die geen corona-vaccin willen of daar nog over twijfelen, worden vaak op één hoop gegooid. Uit het onderzoek ‘De maatschappelijke impact van COVID-19' blijkt dat dit onterecht is: de motieven zijn divers en verschillen ook in intensiteit. Door iedereen weg te zetten als ‘wappies’ en ‘complotdenkers’ …

In onderwijs, welzijn en zorg overheerst de gedachte dat jongeren in kwetsbare situaties eerst hun leven op de rails moeten hebben, alvorens ze goed over hun toekomst kunnen nadenken. Maar het tegendeel is waar. Deze jongeren zijn juist geholpen met een positief toekomstbeeld, om zich staande te houden …

Om aan de grote milieuopgaven te kunnen voldoen, zouden we minder moeten vliegen, minder vlees moeten eten en duurzame kleding behoren te kopen. Zouden, want ondertussen boeken we voor € 40,- een vlucht naar Barcelona, eten we meer vlees en kopen we wereldwijd zoveel kleding dat de textielindustrie meer …

Het menselijke is uit het werk gehaald. Vooral mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt gaan daardoor gebukt onder overbelasting, onzekerheid en discriminatie. De coronacrisis maakt de behoefte aan soliditeit van arbeid zichtbaarder dan ooit.

Om de verwachtingen bij de decentralisatie van het sociaal domein alsnog waar te maken, is meer dan extra geld nodig. Stevige lokale plannen en ruimte voor samenwerking in de uitvoering. De verzorgingsstad 2.0 biedt daarvoor perspectief

Vaker individuele hulpvragen verbinden met collectieve wijkvoorzieningen, is het devies voor buurt- en wijkteams. Dat is zeker zinvol, maar er zijn nog meer smaken bij collectieve hulpverlening dan ‘de buurt’. Een pleidooi voor differentiatie, kennisontwikkeling en training in groepswerk.

Sinds kort is passende huisvesting hoofdprioriteit bij hulp aan dakloze mensen. Waar nodig moet tevens passende begeleiding geboden worden. Maar wat is dat? Een overzicht opstellen van doelen op verschillende leefdomeinen bij de start van een traject lijkt de plank mis te slaan. Hoe kan het dan wel?