Samenvatting

In de logopedische wetenschap wordt nog steeds gediscussieerd over de effectiviteit van vroegtijdige interventie bij Late Talkers. Daarbovenop bestaat er in de internationale literatuur nog geen consensus over de effectiviteit van bepaalde therapie-intensiteiten, manieren van aanpak en van Engels-, Duits- en Nederlandstalige therapieprogramma's bij Late Talkers. Middels een literatuurstudie en een enquête onder de ontwikkelaars van de gevonden behandelprogramma's worden binnen deze thesis antwoorden gegeven over het effect van bovengenoemde aspecten. Het blijkt dat een vroegtijdige interventie bij Late Talkers effectiever is dan een later opstartende therapie. Wat de intensiteit betreft kon voor de indirecte therapie geen meest effectieve therapieduur, -frequentie en -periode worden bepaald. Voor de directe therapie kon een meest effectieve therapieduur en -frequentie worden gevonden, maar geen meest effectieve therapieperiode. Wat betreft de manier van aanpak kon voor zowel de indirecte en directe therapie als de individuele en groepstherapie een effect worden bewezen. Over de effectiviteit van ouderbegeleiding en thuisopdrachten kan tot nu toe geen uitspraak worden gedaan. Voor drie van de negen betrokken behandelprogramma's kon een effect worden gevonden. Voor twee programma's kon een aanbeveling worden gegeven. Voor vier programma's kon een effect noch bevestigd noch weerlegd worden.