Samenvatting

Spraak- en taalproblemen zijn veel voorkomende logopedische problemen bij kinderen. Binnen de logopedie wordt voornamelijk gewerkt aan de zichtbare stoornis(sen). Wat hierbij vaak over het hoofd gezien wordt, is de eigen beleving van het kind en dat van zijn ouders. Kinderen kunnen moeite ervaren met het communiceren met anderen. Dit kan leiden tot een lagere kwaliteit van leven van zowel ouder als kind. Kinderen met spraak- en taalproblemen kunnen verwezen worden naar een cluster 2 – school waarin het leren communiceren en het gebruiken van taal centraal staan. Het is echter een feit dat door bezuinigingen deze vorm van onderwijs steeds minder toegankelijk wordt. Met dit onderzoek werd nagegaan in hoeverre cluster 2 – onderwijs invloed heeft op de kwaliteit van leven van kinderen met ernstige spraak- en taalproblemen en hun ouders. Er namen kinderen (die pas ingestroomd waren of pas een korte periode onderwijs genoten hadden) van het cluster 2 – onderwijs en hun ouders deel aan het onderzoek. De kwaliteit van leven werd aan de hand van de TNO vragenlijsten (TAPQOL, TACQOL kind, TACQOL ouder en TAAQOL) in kaart gebracht. De onderzoekspersonen werden op basis van hun leeftijd in vier onderzoeksgroepen onderverdeeld en gerelateerd aan één van de vier vragenlijsten. De onderzoekspersonen werden gevraagd de vragenlijsten twee keer in te vullen. Eén keer aan het begin van het schooljaar en één keer vijf maanden later. Vervolgens werden de gegevens met behulp van SPSS geanalyseerd. Bij de TAPQOL kon er geen significantietoets worden uitgevoerd wegens een te kleine onderzoeksgroep. Uit de descriptieve statistiek kwamen echter wel een aantal domeinen naar voren die een geringe vooruitgang lieten zien (“maag-/darmklachten”, “huidproblemen”, “longproblemen” en “levenslust”). Er werd enkel bij de TACQOL – ouder een significante verbetering van de algemene kwaliteit van leven gemeten. Daarnaast bleek bij deze vragenlijst ook het domein “voorkomen van positieve stemming” significant vooruit gegaan. Bij de TACQOL – kind was er geen significante vooruitgang van de algemene kwaliteit van leven, maar bleken wel de domeinen “sociale contacten met leeftijdsgenoten en ouders” en “voorkomen van negatieve stemmingen” significant verbeterd. De TAAQOL liet geen significante verbetering van de algemene kwaliteit van leven zien. Bij