Samenvatting

In de gezondheidszorg hebben in het afgelopen decennium diverse ontwikkelingen plaatsgevonden. Een voorbeeld hiervan is de verschuiving van aanbodgerichte- naar vraaggerichte zorg. Vraaggericht werken betekent dat de hulpverlener naar de vraag van de patiënt luistert en samen met de patiënt tot een overeenstemming komt met betrekking tot de behandeling. Voor kinderen en ouders is het moeilijk om de hulpvraag expliciet te maken. Hieruit ontstond de volgende vraagstelling: Hoe kan de hulpvraag van een kind van 0-18 jaar verhelderd worden binnen de kinderfysiotherapie? Deze vraag werd onderzocht met een literatuurstudie en door een onderzoek in het werkveld van de kinderfysiotherapeuten door middel van een digitale enquête. Uit de literatuur zijn zeven meetinstrumenten gekomen: de CAPE, PAC, COPM, COSA, het foto-interview, GAS en CBSK-M. Uit het werkveld kwamen drie manieren ter hulpvraagverheldering naar voren. De anamnese, het bevragen van het kind en het kind spelletjes laten doen. Verder benoemden de respondenten drie meetinstrumenten die ze ter hulpvraagverheldering gebruiken. Deze zijn COPM, FI en CBSK-M. Er kon geconcludeerd worden dat het moeilijk is de hulpvraag van een kind expliciet te maken en dat er weinig meetinstrumenten bestaan die het doel hebben de hulpvraag van een kind te verhelderen.