Samenvatting

Uit theorie van Hellinckx & Ghesquiere (2002) blijkt dat er in het voortgezet onderwijs meer aandacht moet worden besteed aan dyslectische leerlingen en het leren van een vreemde taal. Het leren van een nieuwe taal eist veel van het geheugen omdat de nieuwe gesproken woorden en hun betekenis in eerste instantie moeten worden opgeslagen. Voor leerlingen met dyslexie vormt dit een probleem omdat zij in vergelijking met niet- dyslectische leerlingen maar een beperkte werkgeheugencapaciteit hebben (Velner, 2009). In dit onderzoek werd nagegaan welke ondersteunende geheugentechniek brugklasleerlingen met dyslexie effectief helpt bij het leren van Engelse woorden. Hiervoor werden drie technieken geselecteerd, namelijk visualisatie, gebruik van gebaren en categorisatie. De onderzoeksvraag was of deze technieken een significant effect hebben op het aantal juist gereproduceerde Engelse woorden. In dit onderzoek hebben 20 dyslectische brugklasleerlingen deelgenomen aan een behandelperiode van 6 weken waarin zij de drie technieken aangeboden kregen. Uit het onderzoek bleek dat de visuele stimulatie door prenten, in vergelijking met de andere twee technieken „gebruik van gebaren‟ en „categorisatie‟, het meeste effect liet zien m.b.t. het leren van nieuwe Engelse woorden.
Sleutelwoorden: dyslexie – geheugenproblematiek- voortgezet onderwijs – vreemde taal Engels – woordenschat – geheugentechnieken