Samenvatting

Vele Dutchbat III veteranen hebben angst voor het 'Srebrenica-spook', het plotseling
opduiken van afschuwelijke herinneringen aan hun uitzending in voormalig Joegoslavië en
de gevolgen daarvan. Ze zijn uitgezonden met weinig en slechte bewapening en met
onduidelijke opdrachten en achteraf zijn zij door het slijk gehaald vanwege de verdwijning
van duizenden moslims. Na terugkomst in Nederland zijn ze moe en ziek zonder nazorg en
hebben ze het gevoel door Defensie te zijn genegeerd. Voor veel van deze militairen was
het een droom om militair te worden. Ze wilden een bijdrage leveren aan de vrede in de
wereld en mensen in gebieden vol spanningen helpen miet wederopbouw. Na aankomst in
het uitzendgebied voelden ze echter een grote spanning tussen de bevolking, zij werden
regelmatig bedreigd en dat gevoel van dreiging verdwijnt niet meer. Militairen die
deelnemen aan uitzendingen, werken soms onder zware omstandigheden, met het risico
bedreigd te worden, of nog erger: gewond te ralken of te overlijden. Op lange termijn kan
dit leiden tot psychische of lichamelijke klachten.Eind april 2007 heeft het Ministerie van Defensie naar aanleiding van vele klachten een
brief gestuurd aan 34.000 jonge veteranen met daarin mogelijkheden om hulp te krijgen
bij psychische of materiële problemen. Het betrof hier alle veteranen die vanaf de missie
naar Libanon, aanvang in 1979, zijn uitgezonden. Eén ding is zeker: er zijn heel wat
veteranen met problemen. Met mijn scriptie wil ik een beeld geven van wat een PTSS bij jonge veteranen inhoudt,
wat de ziekte met iemand kan doen en welke behandelingen er toegepast worden. In mijn
vraagstelling gaat het om de invloed van een PTSS op jonge veteranen:
'Welke gevolgen van een PTSS beïnvloeden het dagelijkse leven van een
Jonge veteraan en welk aspecten zijn belangrijk in de hulpverlening
hierbij?'
Door het vergroten van de kennis over een PTSS kan niet alleen de veteraan profijt hebben
van een goede diagnose, maar ook zijn sociale omgeving.