Samenvatting

Door de verschillen van werkwijze tussen de Pentabalans methodiek en de opleidingsvisie van psychomotorische therapie is mijn vraagstelling tot stand gekomen. Er wordt onderzocht of het stellen van een voorwaarde, zoals lichamelijke stevigheid, noodzakelijk is voor het slagen van een behandeling voor kinderen gericht op weerbaarheid.
In het theoretisch kader wordt de definitie van weerbaarheid en stevigheid voelen in het lichaam verklaard. Daarna worden de werkwijze van de Pentabalans methodiek en de 'Ik ben ik' module (Niks, C. & Jol, D. (2008) bekeken. Daarbij wordt gericht op het belang van lichaamsbewustzijn en lichamelijke stevigheid in de werkwijzen. In de theoretische onderbouwing van de werkwijzen wordt ook gericht op het belang van stevigheid in het lichaam.
Er wordt vergeleken wat het belang van lichamelijkheid is in de onderliggende theorie van de twee werkwijzen. De Pentabalans methodiek is theoretisch onderbouwd met de psychodynamische benadering en 'Ik ben ik' training door de cognitieve gedragsbenadering vergeleken. In de theoretische onderbouwing wordt bekeken hoe lichamelijkheid aan de orde komt.
Wat ter discussie gesteld wordt is de verandering en nieuwe opvattingen in de psychologische stromingen wat effect heeft op de behandelvormen. Door de veranderingen van de psychologische stromingen kunnen er andere opvattingen en uitgangspunten gevormd zijn, wat effect kan hebben op de behandeling.
Gericht op de vraagstelling kan de conclusie getrokken worden dat beide werkwijzen aandacht besteden aan de lichamelijke stevigheid van het kind, maar dat het belang van dit aspect anders is.
De theoretische onderbouwing van de psychodynamische benadering en cognitieve gedragsbenadering zorgt voor een andere insteek in de behandeling. Bij de 'Ik ben ik' training is de cognitie de insteek en bij de Pentabalans methodiek de lichamelijkheid. Wel hebben beiden gedragsverandering tot gevolg.