Samenvatting

In dit onderzoek is het effect onderzocht van psychomotorische therapie op het verminderen van het compensatiegedrag overmatig bewegen bij cliënten met een eetstoornis. Het onderzoek heeft plaats gevonden in het Antonius Ziekenhuis te Utrecht, afdeling Psychiatrie en Psychologie. De onderzoeksgroep bestaat uit vijf cliënten die in behandeling zijn in de eetgerichte groep van de intensieve vijfdaagse behandeling. De onderzoeksgroep heeft drie vragenlijsten ingevuld, de Exercise Dependence Questionnaire, de Obligatory Excercise Questionnaire en de Drive for Activity Questionnaire, voor aanvang en na afloop van een 8 weken durend PMT-programma gericht op de behandeling van eetstoornissen. De resultaten hiervan zijn door middel van een semigestructureerd interview met de onderzoeksgroep besproken om zo een interpretatie te kunnen doen over het stijgen, dalen of gelijk blijven van de meetresultaten. Uiteindelijk blijkt dat er door de onderzoeksgroep voornamelijk positieve resultaten zijn behaald op de Exercise Dependence Questionnaire, welke de afhankelijkheid van bewegen meet. Dit betekent dat er bijvoorbeeld minder irritatie optreed als er niet gesport of bewogen kan worden, dat er realistischere gedachten zijn ontstaan rondom de effecten van bewegen of dat de drang om het eten te compenseren gedaald is. Op de andere vragenlijsten, de Obligatory Exercise Questionnaire (dwangmatigheid) en Drive for Activity Questionnaire (bewegingsdrang) zijn wisselende resultaten gemeten. De resultaten maken twee groepen zichtbaar de cliënten met boulima nervosa en een eetstoornis niet anderszins omschreven, en de cliënten met anorexia nervosa. Uit de resultaten blijkt dat de cliënten met boulimia nervosa of een eetstoornis niet anderszins omschreven wel positief effect ondervinden van de psychomotorische therapie wanneer het gaat om de vermindering van de dwangmatigheid en drang rondom bewegen. De cliënten met anorexia nervosa laten echter in de resultaten zien dat zij te weinig positief effect hebben van de psychomotorische therapie om de dwangmatigheid en drang rondom bewegen te kunnen verminderen. Het onderzoek wordt ondersteund door theorie over eetstoornissen, overmatig bewegingsgedrag en de behandeling van dit verschijnsel.