Samenvatting

Dit artikel beschrijft hoe psychomotorische therapie is geimplemteerd in een behandelmodel voor
cliënten van 65 jaar en ouder met onverklaarde lichamelijke klachten en wat de essentiële waarde van
psychomotorische therapie binnen de behandeling is. De behandelmodule is gebaseerd op cognitieve
gedragstherapie en heeft als uitgangspunt het protocol van Speckens, Spinhoven en Van Rood (2004),
waarin gebruik wordt gemaakt van het gevolgenmodel. Tijdens de behandelmodule wordt geprobeerd
de instant houdende factoren van de klacht te doorbreken, hier wordt aangewerkt door middel van
gesprekstherapie en psychomotorische therapie. Bij psychomotorische therapie kunnen de cliënten
zich bewust worden van die instant houdende factoren en ze kunnen proberen ze stapsgewijs te
veranderen. Psychomotorische therapie zorgt ervoor dat de cliënten de nieuwe inzichten lijfelijk
ervaren, vervolgens wordt onder andere de koppeling naar de praktijk eenvoudiger gemaakt en
beklijven de nieuwe inzichten meer in het geheugen. De gesprekstherapie en psychomotorische
therapie staan met elkaar in verband door de thema's. De thema's zijn gebaseerd op de levensfase van
de cliënten. Binnen psychomotorische therapie wordt ook rekening gehouden met de levensfase
waarin de cliënten zich verkeren. Tot slot wordt er een aanbeveling gedaan naar onderzoek van
psychomotorische therapie binnen behandelmodules.