Samenvatting

Wie kent het niet, een keer een slechte dag hebben of last hebben van onbegrepen lichamelijke klachten. Waarvan je denk: waar komt dat nou weer vandaag? Als therapeut zul je in de zaal wel mensen tegen gekomen zijn of nog tegenkomen met lichamelijke klachten waarvoor geen oorzaak te vinden is. Maar waar komt de pijn dan vandaan? Je hebt niet voor je lol pijn, dat moet een functie hebben.
Hoe kunnen onbegrepen lichamelijke klachten toch verklaard worden? Voor sommige klachten is daadwerkelijk geen lichamelijke oorzaak te vinden. Hoe moet je dan verder? In de bestaande theorieën is er het een en ander te vinden over chronische pijn en hoe daarmee te leven. Maar hoe zit dit dan met psychosomatische problematiek?
Dus pijn waarvoor (vaak) geen lichamelijke oorzaak te vinden is, maar een psychisch component aanwezig is. Problemen in het dagelijks leven, zoals stress kan dan zijn vertaalslag maken naar lichamelijke problemen. Deze mensen kunnen hun leven lang opzoek zijn naar de oorsprong van hun pijn en zoeken dit vooral bij doktoren. De pijn die voelen ze vaak wel degelijk, daar wordt niet aan getoornd. Maar hoe ermee omgegaan wordt, zegt vaak al veel over de leefstijl van iemand.
Zo kunnen mensen jarenlang allemaal onderzoeken aflopen, zonder enig resultaat. Ze kunnen zich vastklampen aan elk onderzoek, om daarna de (eventuele) teleurstelling weer te verbijten. Psychosomatische cliënten worden ook wel Multi-probleem-cliënten genoemd, met veel ziekten, klachten en problemen tegelijk1
Deze mevrouw heeft dan ook mijn interesse weten te trekken. Tijdens mijn eindstage in de volwassen psychiatrie heb ik verschillende groepen gehad in de zaal, zowel deeltijdgroepen als een groep van de kliniek. En daarnaast dan nog een groep ouderen, die ik een keer in de week zag in de zaal. De hierboven beschreven mevrouw nam deel aan deze groep. In het behandelteam kwam de vraag of mevr. geen individuele PMT kon volgen. Hier ben ik gretig op in gesprongen en zodoende zag ik mevrouw één keer in de twee weken in de zaal. Naar aanleiding van deze uren ben ik op mijn onderzoeksvraag gekomen. Deze luid als volgt: . Zo kwam ik een vrouw op stage tegen met hoofdbonzen. Een oudere vrouw van 65 jaar, die belemmert wordt in haar dagelijkse functioneren door de altijd aanwezige hoofdbonzen. Een vrouw die binnen is gekomen met een depressie en nu nog aanwezig is op de deeltijdbehandeling ouderen i.v.m. de hoofdbonzen en het vermoeden van psychosomatische problematiek. Tja wat doe je dan met zo'n cliënt in de zaal? Zelf heb ik nog helemaal geen ervaring met cliënten met psychosociale problematiek.
Op welke manier kan PMT een bijdrage leveren aan de vergroting van het inzicht bij een (licht) depressieve cliënt met vermoedelijk psychosomatische problematiek?
Dit verslag is een theoretische onderbouwing voor hoe PMT een bijdrage kan leveren aan bovenstaande onderzoeksvraag. Het verslag begint met de casus. Een uitgebreide omschrijving van eerder mevr. S. met een behandelplan. Hierop volgt een stukje theorie over de depressieve stoonis. Daarna een theoretische verdieping over psychosomatische problematiek. Vanuit deze theoretische verdieping kijk ik naar welke visie past bij de behandeling van deze casus en trek daar mijn conclusies uit. Dus een antwoord op de onderzoeksvraag. Hierbij probeer ik een zo concreet mogelijk beeld te schetsen hoe PMT een bijdrage kan leveren aan de vergroting van het inzicht bij een depressieve cliënt met vermoedelijk psychosomatische problematiek.