Samenvatting

In het team rondom de autonomiegroep van PsyQ afdeling psychotrauma, te Den Haag, is besloten om een draaiboek te maken en daarin alle therapieën die de vrouwen van de autonomiegroep volgen, te beschrijven. De groep volgt namelijk twee dagen in de week een aantal blokuren therapie. De psychotherapeuten, de creatieve therapeut en de psychomotorische therapeut beschrijven elk hun respectievelijke blokken. Deze scriptie zal zich richten op de psychomotorische therapie.
Onderzoeksvraag en deelvragen
In deze scriptie zal antwoord gegeven worden op de volgende vraag:
'Welke aspecten komen in de psychomotorische therapie voor vrouwen met een posttraumatische stress-stoornis in de autonomiegroep aan bod binnen PsyQ Haaglanden afdeling Psychotrauma?'
Om antwoord te kunnen geven op de onderzoeksvraag zijn onderstaande deelvragen geformuleerd:
 Welke cliënten worden geïndiceerd voor de autonomiegroep?
 Welke thema's worden behandeld binnen de psychomotorische therapie die gegeven wordt aan de autonomiegroep?
 Welke doelen staan centraal binnen de psychomotorische therapie die gegeven wordt aan de autonomiegroep?
 Welke oefenvormen worden gebruikt binnen de psychomotorische therapie die gegeven wordt aan de autonomiegroep?
 Welke effecten kunnen worden toegerekend aan Psychomotorische therapie bij de autonomiegroep?
Doel
Het draaiboek heeft het volgende doel:
'Het team krijgt door het draaiboek meer inzicht in en overzicht over de verschillende therapieën die gegeven worden aan de vrouwen van de autonomiegroep. Daarnaast verschaft het draaiboek, met daarin de verschillende therapieën beschreven, het manageteam inzicht in de psychomotorische therapie die gegeven wordt aan de autonomiegroep.'
Methoden
In de eerste fase van het onderzoek stond de literatuurstudie centraal. Met behulp van de literatuur zijn een aantal begrippen gedefinieerd. In de tweede fase van het onderzoek zijn er interviews en vragenlijsten afgenomen bij de psychomotorisch therapeuten en de therapeutisch medewerker. Met behulp van deze informatiebronnen zijn de deelvragen en de onderzoeksvraag beantwoord.
Conclusies
Binnen de psychomotorische therapie, die gegeven wordt aan de autonomiegroep voor vrouwen met een posttraumatische stress-stoornis, wordt gewerkt aan het vergroten van het autonomiegevoel van de vrouwen. Dit betekent dat de vrouwen leren in sociale interacties de regie te hebben over zichzelf. Het vermogen om zich bewust te zijn van eigen behoeften, wensen en meningen wordt vergroot en de vrouwen leren deze te realiseren in interacties met anderen.
Daarnaast worden de vrouwen weerbaarder gemaakt voor de behoeften, wensen en meningen van anderen. De vrouwen worden uitgedaagd om deze nieuwe gedragingen in nieuwe situaties uit te proberen en te hanteren.
De volgende thema's staan centraal: activering, assertiviteit, contact, emotie (regulatie), grenzen, impulscontrole, kracht, ontspanning, plezier, ruimte, samenwerking, stabilisatie, weerbaarheid, zelfbeeld en zelfzorg.
Binnen de psychomotorische therapie die gegeven wordt aan de autonomiegroep voor vrouwen met een posttraumatische stress-stoornis wordt veel gebruik gemaakt van stabilisatietechnieken. Het werken in de groep, in bepaalde mate een afspiegeling van de wereld, heeft het effect dat de cliënten direct kunnen oefenen met nieuw gedrag, de cliënt kan zich in deze groep ontplooien en dit vervolgens toepassen in het dagelijks leven. Psychomotorische therapie heeft het effect dat cliënten zich niet kunnen verschuilen achter verbale krachten, het is lastiger voor de vrouwen om te vermijden. Door het inzetten van confronterende vormen, kunnen de cliënten opeens hun emoties laten zien.