Samenvatting

Mijn vraagstelling is tot stand gekomen vanuit mijn affiniteit met turnen, gecombineerd met mijn verbazing dat dit onderdeel weinig wordt ingezet binnen de PMT. Daarnaast wekte mijn stage de interesse om te werken met meerdere gezinsleden in de zaal. De vraagstelling luidt als volgt:
Wat is het effect van het inzetten van de turnactiviteiten springen, zwaaien, balanceren en acrobatiek binnen PMT, op interactieproblemen tussen moeder en een dochter met ADHD in de middenfase van de PMT behandeling binnen een ambulante setting?
De casus betreft een dochter van 11 jaar en een moeder van 32 jaar. Dochter is gediagnosticeerd met ADHD, ouders zijn gescheiden en hoofddoel is verbetering in het contact. Specifieke PMT doelen zijn gericht op succesbeleving, uitdaging, samenwerking en positiviteit.
Een terugkerend aspect binnen dit onderzoek is de vraag of het wel de ADHD-problematiek van dochter is die de interactieproblemen veroorzaakt en of er überhaupt wel sprake is van interactieproblemen.
Na een theoretische verdieping, de ervaringen in de zaal en het verwerken van de resultaten, werd het volgende antwoord op de vraagstelling geformuleerd.
De sessiemetingen hebben uitgewezen dat de vier aangeboden sessies met turnonderdelen altijd een positief effect hebben op de succesbeleving en de mate van samenwerking. Hierbij kwam het onderdeel springen als beste uit de bus. Aangezien succesbeleving en samenwerking aspecten zijn van de interactie, heeft het aanbieden van turnonderdelen binnen PMT positieve uitwerkingen op de interactieproblemen binnen deze casus.
De Ouder Kind Interactie Vragenlijst - Revised (OKIV-R) laat geen voor- en of achteruitgang zien over de gehele behandelingsperiode van vier maand. Het langetermijneffect ontbreekt, maar op korte termijn is er wel degelijk vooruitgang te meten en te zien.