Samenvatting

Wekelijks komen Antilliaans-Nederlandse jongeren1 in het nieuws. Meestal is dit geen positief nieuws. Geweldsdelicten, bedreigingen, zedendelicten en vernielingen komen vaak voor bij deze risicogroep. De problematiek openbaart zich tot schoolverlaters, werkloosheid, tienermoederschap, criminaliteit en een vaderloze gezinsstructuur (Van Hulst, 2003; Bovenkerk, 2001). Jaarlijks besteedt de Nederlandse overheid miljoenen euro's subsidie om deze problematiek te verbeteren. Al deze kostenslurpende projecten om risicojongeren aan het werk te helpen lopen op weinig uit. In dit artikel kijken we naar de oorzaken van deze problematiek en verkrijgt u meer informatie over hoe de hulpverlening, met name de psychomotorische therapie, beter kan aansluiten bij deze doelgroep.
Hierbij hebben we het over risicojongeren van Antilliaanse bodem die door justitie in de jeugdzorg terecht zijn gekomen. Deze risicojongeren zijn in Nederland in de jeugdcriminaliteit gekomen door de leefwijze en delictenpatroon op Curaçao. Door de slechte economische situatie in de jaren tachtig is deze leefwijze verslechterd, voornamelijk in de volksbuurten. Hierdoor maken vele alleenstaande moeders en kansarme risicojongeren de overstap naar Nederland (Nicis Institute, 2010). Door middel van dit artikel leren we deze doelgroep en zijn leefwereld beter begrijpen.
De vraag die centraal staat in dit artikel is dan ook; Met welke richtlijnen moet een psychomotorische therapeut rekening houden in de behandeling met Antilliaanse risicojongeren? Doormiddel van empirisch onderzoek en literatuurstudie worden er antwoorden gezocht op deze vraag.
De opbouw van dit artikel is als volgt; Allereerst beschrijf ik kort de geschiedenis van de slavernij en de gevolgen van dit gevoelig onderwerp. Dit is een van de redenen dat onze beide culturen botsen en voor de Curaçaoënaar een gevoel van ongelijkheid heeft achtergelaten. Eén van de cultuurverschillen is het opvoedingsverschil tussen een ik- en wij-cultuur. Daarna gaan we verder met de problematiek criminaliteit van Antilliaans-Nederlandse risicojongeren en hoe ze deze criminaliteit rechtvaardigen.
Als de mentaliteit van de Antilliaanse risicojongeren duidelijk is, gaan we door met de beschrijving hoe een psychomotorische therapeut kan aansluiten bij de leefwereld van deze doelgroep. Met welke richtlijnen moet hij rekening houden om de behandeling succesvol te laten verlopen. Dit is beschreven door middel van een PMT-module.