Samenvatting

In dit onderzoek staat de (Bijbelse) hermeneutiek centraal. Allereerst ga ik in op de invloed van de autobiografie op de interpretatie van een Bijbelverhaal. Het onderzoek start met de verhalen van ouderen naar aanleiding van interviews over het Bijbelverhaal 'De gelijkenis van de verloren zoon'. De interviews geven een beeld van de manier waarop ouderen hun autobiografie verbinden met een Bijbelverhaal. Uit het veldonderzoek blijkt dat de autobiografie van de respondenten van grote invloed is op de interpretatie van de gelijkenis. De respondenten interpreteren de gelijkenis ruim. Door literatuurstudie ga ik in op de vraag hoeveel ruimte de teksten toelaten voor interpretatie en waar de ruimte en de grenzen van interpretatie gezocht moeten worden. Ik doe dat door drie hermeneuten aan het woord te laten die elk op hun manier hun visie op de ruimte en grenzen van teksten legitimeren. Vervolgens bespreek ik drie manieren waarop men de Bijbel kan lezen. Deze drie hermeneutische modellen leg ik naast de manier waarop de respondenten de Bijbel lezen. Ik ga na welk model het beste aansluit bij de manier waarop de respondenten de Bijbel lezen. Als laatste ga ik in op de hermeneutische implicaties van mijn veldonderzoek voor de theologische professional. Concluderend laten de implicaties zich als volgt omschrijven:
 De grote rol van de autobiografie op de interpretatie van de tekst is van invloed op de keuze voor een hermeutische rol door de theologische professional.
 De rol als gespreksleider biedt de HBO-theoloog de meeste ruimte om haar deskundigheid in te zetten en de Bijbel ter sprake te brengen, op een manier die het ontstaan van een gelijkwaardig dialoog tussen de lezer en de tekst bevordert, waardoor de Bijbel zeggingskracht krijgt.
De samenvatting van de aanbevelingen klinkt als volgt: Ken het profiel van je hoorders en ga samen op ontdekkingsreis, door ruimte te geven aan associaties die opkomen naar aanleiding van de tekst en door de tekst kritisch te lezen. Op hoop van zegen!