Samenvatting

In de afgelopen jaren hebben wij ervaren dat het beroep van maatschappelijk werk
voortdurend in beweging is omdat het sterk samenhangt met maatschappelijke
ontwikkelingen in de samenleving. De aanleiding van het essay is gelegen in een belangrijke
ontwikkeling die momenteel gaande is binnen de AWBZ. De regering heeft namelijk
besloten dat de grondslag "psychosociaal" per 1 januari 2009 komt te vervallen
(macroniveau). Dit heeft een grote invloed op de maatschappelijke opvang omdat de AWBZ,
met name de psychosociale grondslag, een belangrijke financieringsstroom is voor de
maatschappelijke opvang (mesoniveau). Het gevolg van het afschaffen van de psychosociale
grondslag is dat de maatschappelijke opvang een sterk accent gaat leggen op cliënten met een
psychiatrische aandoening om zodoende de financieringsstroom veilig te stellen.
Diagnosti sering van cliënten neemt om deze reden een steeds belangrijkere plaats in. Dit heeft
tot gevolg dat er binnen het Leger des Heils te Emmen en Stichting Limor te Dedemsvaart een
doelgroepverschuiving plaats vindt van cliënten met een psychosociale grondslag naar
cliënten met een psychiatrische grondslag (microniveau). Deze doelgroepverschuiving heeft
invloed op de wijze waarop er begeleiding wordt geboden aan cliënten binnen de
maatschappelijk opvang.
De vraagstelling die hieruit is afgeleid is als volgt:
" Op welke wijze kan rehabilitatie tot stand gebracht worden bij chronisch psychiatrische
cliënten binnen een maatschappelijke opvang? " De
rehabilitatiemethodiek sluit aan bij de huidige maatschappelijke ontwikkelingen, waarbij het
politieke klimaat de nadruk legt op participatie en deelname aan de samenleving. Rehabilitatie
bevordert maatschappelijke deelname van cliënten en het vervullen van maatschappelijke
rollen binnen de samenleving. Daarnaast sluit de visie van rehabilitatie naadloos aan bij de
missie van het maatschappelijk werk, namelijk; het bevorderen dat mensen in onze
samenleving tot hun recht komen als mens en als burger. De rehabilitatiemethodiek draagt bij
aan het streven van maatschappelijk werkers om de participatie, autonomie en
zelfredzaamheid van cliënten binnen hun sociale en maatschappelijke verbanden te
bevorderen.
De doelstelling van dit essay is als volgt:
Door middel van theoretische onderlegging, het vergroten van kennis en vaardigheden voor
hulpverleners in relatie tot de rehabilitatiemethodiek, voor de totstandkoming van
rehabilitatie van chronisch psychiatrische cliënten binnen de maatschappelijke opvang.