Samenvatting

De VMBO-school waarop dit onderzoek is uitgevoerd staat op Ameland en telt 176 leerlingen. Er zijn
relatief veel zorgleerlingen. Voor leerlingen met leerlinggebonden financiering en
leerwegondersteuning (LWOO) wordt een individueel handelingsplan (IHP) opgesteld. Vooral het
proces rondom de individuele handelingsplannen LWOO zou verbeterd kunnen worden. Er wordt
onvoldoende aangesloten bij de hulpvraag van de individuele leerling en de betrokkenheid van
leerling, ouders, mentor en docenten bij het opstellen, uitvoeren en evalueren van het IHP is
minimaal. Dit praktijkonderzoek richt zich op de vraag hoe LWOO-leerlingen, hun ouders en mentor
kunnen participeren in het opstellen, uitvoeren en evalueren/bijstellen van het individuele
handelingsplan LWOO en welke rol de zorgcoördinator hierin kan spelen.
Uit dit onderzoek blijkt dat het stimuleren van participatie van alle betrokkenen in het IHP-proces,
het maken van concrete afspraken over de rolverdeling in het IHP-proces, training/begeleiding van
zowel leerlingen en ouders als mentoren en regelmatig gevoerde leerlingbesprekingen,
voorwaarden zijn om effectiever en meer inhoudelijk met individuele handelingsplannen te kunnen
werken.
Door participatie in het eigen IHP-proces wordt de betrokkenheid van leerlingen bij hun leervraag en
begeleiding groter. Ze zullen zich meer verantwoordelijk voelen, gemotiveerder zijn en gerichter
hulp vragen. Deelname van ouders aan het IHP-proces zal leiden tot een grotere betrokkenheid bij
het IHP van hun kind en hen meer inzicht geven in de hulpvraag, zodat ze gerichter hulp kunnen
bieden aan hun kind. IHP-participatie van de mentor zal bijdragen aan meer inzicht in de hulpvraag
van de mentorleerling. De mentor kan dan gerichter ondersteuning bieden en beter met ouders en
collega's hierover communiceren. Voldoende tijd en een makkelijk werkbaar IHP zijn belangrijke
voorwaarden voor onderwijsgevenden om een grotere rol in het IHP-proces te kunnen spelen.
Het begeleiden van (zorg)leerlingen moet binnen de school als een gezamenlijke
verantwoordelijkheid worden gezien, zodat op een planmatige en doelgerichte wijze door alle
professionals invulling kan worden gegeven aan een effectieve zorgstructuur. Door het onderkennen
van een goede zorgstructuur en het uitzetten van beleid hiervoor, kan de directie voorwaarden
binnen de schoolorganisatie creëren die de betrokkenheid van professionals binnen de school
vergroot. Een meer sturende en coachende rol van de zorgcoördinator is wenselijk.