Samenvatting

Op de kliniekgroepen van het Cluster LVG (Licht Verstandelijk Gehandicapten) van Karakter Ede worden jongeren behandeld in de leeftijd van 6 tot en met 18 jaar verdeeld over 3 kliniekgroep. De overeenkomst tussen de jongeren is dat ze allen een licht verstandelijke beperking hebben én zijn geïndiceerd met een psychiatrische problematiek of hier in ieder geval op worden geobserveerd.
Wanneer een jongere wordt opgenomen betekend dit dat hij1 door de weeks op de groep zal verblijven en in de weekenden thuis zal zijn.
In het eerste hoofdstuk zal worden beschreven hoe zo'n opname er precies uitziet.
Belangrijk is dat de jongeren op meerdere plekken binnen de instelling de mogelijkheid krijgen om zich verder te ontwikkelen en om te leren gaan met zijn eigen problematieken.
Naast dat de jongeren overdag op het terrein naar school gaan, zijn er een aantal therapie- en trainingsmogelijkheden binnen Karakter.
Voorbeelden hiervan zijn: Psychotherapie (alleen of in een groep), Gezinstherapie, Cognitieve therapie, Psychomotorische Therapie (PMT), Creatieve therapie, Speltherapie, Psycho-educatie, Sociale vaardigheidtraining, Vrijetijdstraining, Medicatie en Ouderbegeleiding. 2
Aan de hand van de hulpvraag van de jongere wordt er bij de opname bekeken welke therapie- en trainingsmogelijkheden er aangeboden zullen worden.
Door deze vele mogelijkheden vergt dit een goede afstemming en samenwerking tussen de verschillende disciplines.
De behandelgroep staat centraal in de behandeling van de jongeren. Zij vertrekken vanaf hier richting school en therapie en komen daarna ook weer terug op de groep.
Op de groep wordt er dagelijks gewerkt aan het opbouwen en onderhouden van een vertrouwensband met de jongere, van waaruit op structurele basis in het dagelijkse leven therapeutische ondersteuning wordt aangereikt.3
Ik ben nu zelf 3,5 jaar aan het werk als groepsleider en ervaar steeds vaker dat de communicatie tussen de verschillende disciplines niet vlekkeloos verloopt. De therapeuten zijn niet altijd goed op de hoogte over de toestand van een bepaalde jongere.
Andersom wordt er ook regelmatig niet goed gecommuniceerd hoe de therapie is verlopen en wat en hoe een jongere met eventuele opdrachten op de groep kan gaan oefenen.
Door de werkervaring die ik heb opgedaan met het groepswerk, in combinatie met mijn studie Psychomotorische Therapie en Bewegingsagogie als achtergrond, ben ik tot de volgende probleem/vraagstelling gekomen:
Hoe kan de PMT binnen een residentiële behandelsetting voor jongeren met psychiatrische en LVG problematiek een betere verbinding vormen met de behandelgroep, zodat de behandeling van een jongere zo effectief mogelijk zal zijn?