Teruggetrokken kinderen in het regulier basisonderwijs leren zich (opnieuw) te uiten door middel van pmt
Teruggetrokken kinderen in het regulier basisonderwijs leren zich (opnieuw) te uiten door middel van pmt
Samenvatting
Pmt op een reguliere basisschool is niet bekend in Nederland. Een kind dat vastloopt thuis, op school of in sociaal milieu kan terechtkomen bij een zelfstandige praktijk voor psychomotorische therapie. In dit onderzoek wil ik aantonen dat kinderen die zichzelf terugtrekken, in zichzelf keren, ondersteund kunnen worden door psychomotorische therapie op school.
Leerling Piet heeft een concentratiestoornis: ADD. Hij heeft het nodig om eerst iets te doen en dan pas laat hij zich horen. Leerling Henk heeft een stoornis in het autisme spectrum: het Syndroom van Asperger. Henk verwoordt niet op tijd wat hij denkt, hoe hij zich voelt, waardoor hij soms verzandt in een woedeaanval.
Ik heb een module samengesteld waarin oefeningen staan beschreven waar het draait om veiligheid, vertrouwen en het uiten van je eigen mening.
De leerlingen wisten hier goed raad mee: de non-verbale, speelse methode bood hen veel gelegenheid om te oefenen. In eerste instantie wilde ik de kinderen individueel behandelen om hen beter te leren kennen en om te observeren in hoeverre zij op een ander kunnen vertrouwen. In tweede instantie mochten zij iemand uit hun veilige omgeving uitnodigen waarmee zij konden oefenen met het verwoorden en laten zien van hun mening. Dit bleek een groot succes.
In mijn oefeningen heb ik gedifferentieerd: de jongen met het Syndroom van Asperger had vooral baat bij een veilige plek in de zaal. Zijn behoefte aan een klasgenootje was niet zo groot, hij vond het wel spannend. De jongen met ADD had vooral behoefte aan een omgeving waarin hij mocht bewegen, en een klasgenoot hielp hem juist om te ontspannen, contact te maken.
In de evaluatie gaven de kinderen aan dat zij erg veel geleerd hebben bij de pmt. Ze durven nu meer van zich te laten horen. Ik heb ook gezien dat ze zijn gegroeid. Rita Kohnstamm met haar uitspraak 'deze kinderen bezitten vriend nog vijand' ging niet meer voor hen op: leerling Piet durft nu veel meer van zichzelf te laten zien, vooral non-verbaal. Ik heb hiervan genoten!
Henk heeft nog wel baat bij meer zorg. In zijn thuissituatie is nog weinig begrip voor zijn handicap, hij heeft meer baat bij structuur. Hij heeft iemand nodig die hem helpt stil te staan bij wat hij voelt, bij zijn eigen mening. Hij kan dit nog niet zelfstandig.
Bij leerling Henk heb ik veel gebruik gemaakt van cognitieve herstructurering (Ellis, 1988) Door met Henk een gebeurde situatie door te spreken, kwamen we samen op meer oplossingen, waardoor hij in een nieuwe situatie een nieuwe oplossing uitprobeerde. Zo ging hij met een boos gevoel niet altijd meer in gevecht met een andere leerling, maar liep hij ineens weg.
In dit onderzoek hebben de volgende factoren voor succes gezorgd: mijn kennis van autisme spectrum stoornissen gaven Henk veel herkenning. De non-verbale methode (pmt) bood voor deze leerlingen veel ingang. En het benoemen van non-verbale signalen gaf erkenning en verdieping. Zo ging Henk altijd ver weg van mij, als therapeut, zitten. Toen ik dit benoemde bleek dat 'dichtbij zitten' geen spanning gaf.
Verbeterpunt is het contact met ouders. Uit de evaluatie bleek dat ik ouders meer bij de therapie had kunnen betrekken.
Ik hoop dat ik pmt voort mag zetten, al wordt dat moeilijk omdat er weinig geld beschikbaar is voor extra zorg op een reguliere basisschool. Het was in ieder geval een geslaagd onderzoek en de toekomst zal uitwijzen of er meer mogelijkheden zijn voor deze kinderen.
| Organisatie | Hogeschool Windesheim |
| Afdeling | Human Movement & Sports |
| Jaar | 2008 |
| Type | Bachelor |
| Taal | Nederlands |
