Samenvatting

Deze casestudy heeft tot doel om verschillende oefenvormen te ontwerpen en te beschrijven, uitgaande van de basisprincipes van acrobatiek, die aangeboden kunnen worden aan de ervaringsgerichte groep (ET-groep) van het Medisch Spectrum Twente (MST). Ik wil hiermee bereiken dat een psychomotorische therapeut de keuze heeft uit een aantal vormen acrobatische oefenvormen en deze toe kan passen bij de ET-groep.
Vanuit de fascinatie voor acrobatiek en de uitdaging om dit binnen de psychomotorische therapie (PMT) toe te passen, is de volgende vraagstelling geformuleerd:
Welke oefenvormen , die uitgaan van de basisprincipes van acrobatiek, leveren binnen het Medisch Spectrum Twente bij de ervaringsgerichte cliëntengroep met angst- en paniekstoornissen, een positieve bijdrage aan een succesvolle behandeling door de psychomotorisch therapeut?
De ET-groep bestaat uit 8 cliënten tussen de 23 en 57 jaar. Binnen deze groep komen veel cliënten voor met angst- en paniekstoornissen. Angst is een onaangename gemoedstoestand die optreedt wanneer men een situatie als bedreigend ziet. Angst kan zijn oorzaak vinden in de biologische kwetsbaarheid van de persoon. Angst kan ook veroorzaakt worden door een ingrijpende gebeurtenis. Daarnaast kan angst ook ontstaan doordat het wordt aangeleerd.
De hulpvragen van de cliënten uit de ET-groep vertonen aspecten als: egoversterking, autonomiegroei, (zelf)vertrouwen, lichaamssignalen ervaren/herkennen en verwoorden, grenzen aangeven, het aanleren van sociale vaardigheden, leren ontspannen/leren loslaten en omgaan met impulsen.
Wanneer er gekeken wordt naar de basisprincipes van de acrobatiek, is er een mooie parallel te zien met bepaalde thema's die binnen de PMT bij de ET-groep veelvoudig gebruikt worden. Zowel binnen de acrobatiek als binnen de PMT-thema's, komen aspecten naar voren als grenzen ervaren en aangeven, (zelf)vertrouwen, samenwerken, hulp vragen en accepteren voor jezelf, lichaamssignalen ervaren, leiden/volgen en spanning/ontspanning. Deze thema's zijn ook te koppelen aan de hulpvragen van de cliënten uit de ET-groep . Aan de hand van deze thema's kunnen de acrobatische oefenvormen gekozen worden.
Bij het aanbieden van de acrobatische oefenvormen, wordt gewerkt vanuit de cliëntgerichte en de cognitief-gedragstherapeutische benadering. Tijdens de acrobatische vormen wordt er vooral gekeken naar de beleving van de cliënt. Vanuit de ervaring van de cliënt wordt stilgestaan bij de behorende cognities. De passende therapeutische attitude hierbij is over het algemeen steunend en
empathisch en af en toe is de attitude van de therapeut wat meer sturend. Interventies die door de therapeut gedaan kunnen worden zijn onder andere: uitnodigen tot experimenteren met nieuw gedrag, het belonen van cliënt wanneer deze daadwerkelijk oefent met nieuw gedrag, het denken voelen en handelen van de cliënt onderzoeken, samen met de cliënt zijn of haar gedrag verkennen/herkennen/erkennen, zich meer volgend opstellen en de verantwoordelijkheid bij de cliënt leggen en alles accepteren wat de cliënt ervaart.
Uit deze informatie zijn uiteindelijk een zestal oefenvormen ontworpen, die uitgaan van de basisprincipes van de acrobatiek. Deze vormen staan weergegeven in een schema waarin de volgende punten zijn uitgewerkt: de naam van de oefenvorm, een uitleg, een illustratie, de rationale, de doelen, de mogelijke interventies van de therapeut, de terugkomende thema's en het verwachte gedrag van de cliënten. Dit alles is weergegeven in de bijlagen van deze casestudy.
Een aanbeveling zou zijn, om daadwerkelijk te onderzoeken of deze acrobatische oefenvormen een positieve bijdrage leveren aan het proces van de cliënten. Dat zou kunnen door deze vormen daadwerkelijk aan te bieden binnen de ET-groep van het MST.