Samenvatting

Binnen het militaire domein houdt men ten aanzien van het bewerkstelligen van veiliger werken veelal
vast aan klassieke benaderingswijzen. Deze richten zich voornamelijk op het verhogen van de individuele
kwaliteit en de betrouwbaarheid van afzonderlijke onderdelen. Veiligheidsanalyses in dit soort visies voeren
langs voorgedefinieerde processtappen. Dit artikel legt een koppeling tussen deze klassieke benaderingswijzen
van veiligheid en de principes van Normaltaktik, en tussen modernere visies op veiligheid en de
principes van Auftragstaktik. Het huidige strijdtoneel noodzaakt vanwege de complexiteit meer en meer
tot het aansturen op hogere-orde doelen, oftewel Auftragstaktik. Het heeft er alle schijn van dat het
streven naar veiliger werken in dergelijke complexe omgevingen en ook de analyse daarvan zich slecht laten
verenigen met het volgen van rigide stappenplannen. Als dit inderdaad het geval is, dan is het hanteren
van louter klassieke veiligheidsmanagementsprincipes niet meer dan window dressing.