Samenvatting

In juli 2007 kondigde de minister van Defensie aan dat hij, vanwege de kosten van de inzet in Uruzgan,
wilde snijden in een aantal belangrijke wapensystemen. De helft van de opbrengst zou worden gebruikt
om het exploitatietekort te verminderen. Bij gelijkblijvende ambities leiden dergelijke ingrepen tot een
paradox. De vraag of Nederland of zijn krijgsmachtdelen een betaalbare kopie van grote mogendheden
moet zijn, is echter niet nieuw. De auteur bespreekt de ontwikkeling van deze vraag sinds 1918. In zijn
ogen gaat het over de vraag hoe ambities, middelen en de relatie tot een voorbeeld van een dergelijke
mogendheid met elkaar in evenwicht kunnen worden gebracht.