Samenvatting

Er bestaat een mogelijkheid voor Nederlanders, die in het buitenland zijn veroordeeld, om hun sanctie in Nederland te ondergaan mits aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. Aangezien er een kans bestaat dat veroordeelden terugkeren naar de Staat van herkomst of normaal verblijf, is het wenselijk dat ze het resocialisatietraject aldaar doorlopen. In de huidige situatie geldt de WOTS in Nederland als uitvoeringswet van de executieverdragen inzake de overdracht en overname van de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen. De EU-lidstaten hebben eind 2008 kaderbesluiten aangenomen voor de overdracht en overname van de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen tussen de EU-lidstaten. Deze kaderbesluiten veronderstellen dat een veroordeelde gebaat is bij de tenuitvoerlegging van de rechterlijke beslissing in de Staat van herkomst of normaal verblijf, omdat het zijn resocialisatie ten goede komt wanneer hij de aan hem opgelegde sanctie dicht bij zijn woning, werk en familie ondergaat. Nederland zal deze kaderbesluiten in de nationale rechtsorde implementeren middels de WETS. Wanneer de WETS in werking treedt, zal Nederland gebruik maken van de WETS in plaats van de WOTS, wanneer het de overdracht en overname van de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen met de EU-lidstaten betreft. Ingevolge de preambules en Kamerstukken is het doel van zowel de executieverdragen als de WOTS en de WETS om de veroordeelden het resocialisatietraject te laten doorlopen in de Staat die daar het meest geschikt voor is. Als meest geschikte Staat wordt vaak de Staat van herkomst of normaal verblijf geacht. Daarom is het doel van dit onderzoek om te achterhalen of de WETS theoretisch gezien, in vergelijking met de WOTS, het gestelde doel kan behalen en daarnaast op welke manier dit doel kan worden gerealiseerd.