Samenvatting

In de Nederlandse samenleving duiken steeds meer gevallen op van huwelijksdwang. Vaak zijn de slachtoffers jongeren met een buitenlandse achtergrond. De reden waarom dwanghuwelijken voorkomen heeft te maken met de zogenaamde ‘eer’ van de familie. Het schenden van de eer heeft te maken met de reputatie van de familie. Per familie wordt er anders gekeken naar de schending van de eer. Het gedrag van de kinderen symboliseert de reputatie van de familie. Wanneer een dochter zonder toestemming van de ouders met een jongen afspreekt of uitgaat, kan dit als schending van de eer worden gezien. Daarnaast zijn vreemdgaan, ontmaagding voor het huwelijk of trouwen met iemand die niet in de familie past andere vormen van schending van de eer. Jongens schenden de eer doordat zij bijvoorbeeld actief zijn op het criminele circuit of uitkomen voor de homoseksuele geaardheid. Om de eer te herstellen worden de jongeren gedwongen uitgehuwelijkt. Stichting Kezban heeft te maken met cliënten die slachtoffer zijn geworden of slachtoffer dreigen te worden van een dwanghuwelijk. Doordat Stichting Kezban steeds meer cliënten begeleidt die slachtoffer zijn of dreigen te worden van huwelijksdwang, willen zij graag informatie en advies over de juridische rechtspositie van deze slachtoffers en hoe zij deze slachtoffers het beste kan begeleiden. Het uitgangspunt van deze scriptie is de volgende centrale vraagstelling: ‘’ Wat is de rechtspositie van cliënten van stichting Kezban met betrekking tot een gedwongen huwelijk en hoe kan stichting Kezban haar cliënten hierin bijstaan?’’