Samenvatting

In artikel 359a Sv staan de sancties vermeld die kunnen worden verbonden aan een vormverzuim. Dit zijn de volgende sancties: strafvermindering, bewijsuitsluiting en niet-ontvankelijkheid van het OM. Deze scriptie ziet toe op de sanctie bewijsuitsluiting. In de loop der jaren is de toepassing van deze sanctie namelijk flink beperkt. Volgens het Examen-arrest kan bewijsuitsluiting nog slechts worden toegepast indien door het vormverzuim artikel 6 EVRM wordt geschonden, een ander belangrijk strafvorderlijk voorschrift in aanzienlijke mate wordt geschonden of indien uit objectieve gegevens blijkt dat het vormverzuim een structureel karakter heeft. Doordat de toepassing van bewijsuitsluiting is beperkt, is in de praktijk een aantal knelpunten ontstaan. Het is voor de advocatuur lastig om te voldoen aan de eisen die door de Hoge Raad zijn gesteld. Daarnaast blijken strafrechters zich terughoudend op te stellen als het gaat om het honoreren van een bewijsverweer met een verzoek tot bewijsuitsluiting. Ook is het lastig om het structurele karakter van een vormverzuim aan te kunnen tonen. Tot slot is gebleken dat een bewijsverweer met een verzoek tot bewijsuitsluiting vaak wordt verworpen. Met cursussen kan een aantal knelpunten worden opgelost.