Samenvatting

In de voetballerij wordt er sinds jaar en dag gebruik gemaakt van tussenpersonen die
bemiddelen tussen een professionele voetballer en een betaald voetbalorganisatie. Deze
bemiddeling ziet toe op de totstandkoming van een arbeidscontract tussen eerdergenoemde
partijen. In de regel wordt een intermediair ingeschakeld door een speler.
De groei van de beroepsgroep ging gepaard met de afschaffing van het licentiesysteem door
de wereld voetbalbond. Voortaan zouden de nationale bonden de verantwoordelijkheid
dragen om het beroep intermediair te reguleren. De Nederlandse voetbalbond heeft hierop
ingespeeld door een eigen reglement op te tuigen. Dit reglement is echter minimaal en biedt
onvoldoende waarborg voor zowel clubs als spelers. Geprobeerd is om een kwaliteitsnorm te
creëren in de vorm van een keurmerk dat uitgevaardigd wordt door de nationale bond. Aan
het keurmerk kleven echter nog te veel haken en ogen waardoor het effect hiervan in de
praktijk minimaal zal zijn.