Samenvatting

In deze scriptie wordt de tenuitvoerlegging van de levenslange gevangenisstraf in Nederland uitvoerig besproken. Sinds 1886 heeft de levenslange gevangenisstraf een plek gekregen in het Nederlandse Wetboek van Strafrecht. Toentertijd was veel commentaar rondom de levenslange gevangenisstaf. Er werden argumenten aangevoerd dat de straf een te zware sanctie was. Daarnaast vonden ze de straf onrechtvaardig. Nu 131 jaar later is nog steeds commotie omtrent de straf. In 2013 heeft het EHRM een uitspraak gedaan waar een levenslange gevangenisstraf aan moet voldoen voordat de straf opgelegd kan worden. De eerste voorwaarde is dat een levenslanggestrafte uitzicht moet hebben om eventueel vervroegd in vrijheid te worden gesteld. De tweede voorwaarde is dat een herbeoordeling moet plaatsvinden binnen vijfentwintig jaar na opleggen van de straf. Nederland voldoet niet aan de voorwaarden waardoor een levenslange gevangenisstraf in Nederland ook daadwerkelijk een leven lang is.m De staatssecretaris de heer Dijkhoff heeft op 2 juni 2016 een voorstel ingediend om de tenuitvoerlegging aan te passen. Uit het voorstel is
gebleken dat de tenuitvoerlegging van de straf alsnog niet voldeed aan de eisen van de jurisprudentie.
Op 5 juli 2016 heeft de hoge raad een zaak aangehouden en heeft daarbij geoordeeld dat de tenuitvoerlegging van de levenslange gevangenisstraf in Nederland op dit moment in strijd is met artikel 3 EVRM. De hoge raad wil het politieke besluit afwachten. Op 5 september 2017 levert Dijkhoff opnieuw zijn voorstel in. Ik en vele anderen met mij zijn benieuwd of het voorstel dit keer wel gaat voldoen aan de eisen van de jurisprudentie.