Samenvatting

SAMENVATTING
Binnen de rechtbank 's-Hertogenbosch op de afdeling vreemdelingenzaken, bestaat de behoefte om te
onderzoeken of de bewaringsuitspraken een consistente lijn laten zien, daar waar het gaat om de
belangenafweging vanaf zes maanden in verband met de duur van de bewaring.
Op de afdeling vreemdelingenzaken heeft men namelijk een licht vermoeden, dat de bewaringsuitspraken niet
altijd even consistent zijn op dit punt. De afdeling vreemdelingenzaken in 's-Hertogenbosch is van mening dat er
enkele handvaten geboden moeten worden met betrekking tot deze materie. Het doel van dit onderzoek is dan
ook om op 2 juni 2008 een afstudeerscriptie op te leveren, waarin een overzicht wordt gegeven van de
beweegredenen/argumenten van de rechters die werkzaam zijn op de afdeling vreemdelingenzaken te
's-Hertogenbosch. De vraag is welke beweegredenen/argumenten een rol spelen bij de vraag of de bewaring nog
gerechtvaardigd is, wanneer deze bewaring zes maanden of langer voortduurt. Er zal aan de hand van dit
onderzoek worden nagegaan of er inderdaad sprake is van inconsistentie en of het wenselijk zou zijn dat er meer
uniformiteit komt op dit punt en zo ja, op welke manier?Een belangrijk resultaat wat tijdens dit onderzoek naar
boven is gekomen, is een voorgestelde Europese richtlijn die een maximumtermijn aan de
vreemdelingenbewaring wil verbinden. Om de beweegredenen/argumenten van de rechters van de afdeling
vreemdelingenzaken in kaart te brengen zijn er 80 uitspraken geanalyseerd. De beweegredenen/argumenten van
de rechters zijn weergegeven in tabel 1 en tabel 2. Deze overwegingen hebben allemaal een code gekregen. In
totaal zijn er 78 verschillende codes vastgesteld voor de beweegredenen/argumenten van de rechter. Deze 78
codes zijn onderverdeeld in 2 categorieën, namelijk ongegrond en gegrond verklaarde beroepen. De ongegronde
beroepen zijn weer onderverdeeld in drie categorieën, namelijk, 'actieve frustratie', 'passieve frustratie' en '
OVR/criminele antecedenten'. Het bleek erg moeilijk om harde conclusies te kunnen trekken uit dit onderzoek. Na
dit onderzoek is gebleken, dat de beweegredenen/argumenten die in het kader van de belangenafweging
gemaakt worden, toch erg casusgericht zijn. In elke zaak spelen andere aspecten een rol en elke zaak dient ook
individueel bekeken te worden. Er kan wel geconcludeerd worden dat de rechters in 's-Hertogenbosch in beginsel
consistent handelen, maar er zijn toch een paar afwijkingen geconstateerd in de uitspraken. Ook is gebleken aan
de hand van de schriftelijke interviews dat enkele rechtbanken in Nederland ook vuistregels en richtlijnen tot hun
beschikking hebben om beter met de materie, met betrekking tot de belangenafweging, om te kunnen gaan.
Voor de rechtbank in 's-Hertogenbosch en eventueel ook voor alle andere rechtbanken in Nederland, zijn er
enkele handvaten geboden in de vorm van een schema om meer uniformiteit te creëren met betrekking tot de
belangenafweging. Dit schema kan een hulpmiddel zijn om in zaken waarin de belangenafweging een rol speelt,
te beoordelen of de bewaring nog langer gerechtvaardigd is. Ook zal een landelijk overleg met alle rechtbanken
van groot belang zijn, wanneer de voorgestelde Europese richtlijn in Nederland zal worden ingevoerd.