Samenvatting

In dit onderzoek is bekeken of de Diamant-groep voldoet aan de wetgeving omtrent de Wet DBA en of zij voldoende op de hoogte zijn van eventuele risico’s. Hierdoor stond de volgende centrale vraag gedurende dit onderzoek centraal: ‘‘Welke aanbevelingen kunnen op grond van de Wet DBA (en wetsgeschiedenis) met betrekking tot de huidige overeenkomsten van opdracht en de feitelijke invulling van de arbeidsrelatie worden gedaan aan de Diamant-groep bij het inhuren van zzp’ers?’’. Om hier een antwoord op te geven zijn allereerst de risico’s van de Wet DBA in kaart gebracht welke door de Wet DBA zijn verbonden aan zzp’ers. Met name het fiscale risico is van belang. Als de overeenkomst van opdracht door de Belastingdienst wordt gekwalificeerd als een arbeidsovereenkomst wordt door de Belastingdienst een naheffingsaanslag met daarbij een eventuele boete opgelegd aan de Diamant-groep. Vervolgens kan door middel van een documentenonderzoek geconcludeerd worden dat er binnen de Diamant-groep met verschillende overeenkomsten van opdracht wordt gewerkt. De feitelijke werkwijze komt niet geheel overeen met de bepalingen uit de overeenkomst. Door de beperkte kennis van de Wet DBA worden nu overeenkomsten afgesloten met zzp’ers voor functies die behoren tot de dagelijkse werkzaamheden van de Diamant-groep welke ook door interne medewerkers worden vervuld. Vervolgens worden deze overeenkomsten regelmatig voor zeer lange periodes afgesloten. Vaak middels verlengingen. Dit is geen wenselijke werkwijze voor de Diamant-groep, omdat een zzp’er vaak duurder is dan een medewerker met bijvoorbeeld een tijdelijk dienstverband. De belangrijkste aanbeveling is dan ook om binnen de Diamant-groep gebruik te gaan maken van een standaardovereenkomst welke door de Belastingdienst is goedgekeurd.