Samenvatting

Het aspect dat centraal heeft gestaan tijdens dit onderzoek, betreft het vrijblijvend karakter van de regiebijeenkomst en de beslissingen van de rechter-commissaris. Met het organiseren van een regiebijeenkomst wordt beoogd een volledig en evenwichtig dossier aan de zittingsrechter voor te leggen, zodat het onderzoek ter terechtzitting voortvarender kan verlopen en een verdachte binnen een redelijke termijn kan worden berecht. Verwacht wordt dat het doel van de regiebijeenkomst beter bereikt kan worden, als de verdediging aan regiebeslissingen gebonden kan worden. De wet biedt hier op dit moment geen mogelijkheden voor. Wanneer men het binden van de verdediging in de toekomst wil realiseren, is een wetswijziging noodzakelijk. Tijdens het onderzoek zijn twee opties voor een wetswijziging naar voren gekomen. De eerste optie maakt het mogelijk nieuwe of herhaalde verzoeken aan de hand van het noodzakelijkheidscriterium te beoordelen. De tweede optie voorkomt dat eerder afgewezen verzoeken nogmaals beoordeeld worden. De toepassing van deze opties is echter niet wenselijk. Wanneer een strenger toetsingscriterium toegepast wordt of wanneer geen nieuwe beoordeling van een eerder afgewezen verzoek plaatsvindt, zal dit het recht op een eerlijk proces op onacceptabele wijze beperken. Om de regiebijeenkomst toch zoveel mogelijk aan zijn doel tegemoet te laten komen, moet de rechter-commissaris een (pro)actieve rol vervullen en partijen motiveren tijdig hun onderzoekswensen kenbaar te maken. Na een aantal jaren kan de wet in zijn geheel geëvalueerd worden. Indien de wens om de verdediging te binden blijft bestaan, dan zal diepgaander onderzoek uitgevoerd moeten worden naar de mogelijkheden hiervoor en de wenselijkheid van toepassing daarvan.