Samenvatting

In Nederland wonen zo'n 138.113 Antillianen. Een klein deel van deze groep heeft grote problemen op verschillende maatschappelijke vlakken. Te denken valt aan armoede, sociale uitsluiting, werkloosheid, criminaliteit, schooluitval, taalachterstand, slechte huisvesting, instabiele gezinssamenstellingen, tienerzwangerschappen, etc. Vanwege de vele problemen bij een deel van deze groep is er een specifiek beleid gericht op 'Antilliaans-Nederlandse risicojongeren'. Het Rijk maakt afspraken gemeenten om de problemen onder deze groep aan te pakken.
In Rotterdam, een van de 'Antillianengemeenten', wordt door een integrale aanpak, waarbij de gemeente samenwerkt met politie en justitie en andere zeer uiteenlopende instanties, geprobeerd om op een samenhangende wijze met gerichte maatregelen, zowel repressief als preventief, de problemen binnen deze groep op te lossen en de oververtegenwoordiging op het gebied van overlast en criminaliteit, werkloosheid en schooluitval terug te dringen.
Aanleiding tot onderzoek is de vraag of Rotterdam bij de te nemen maatregelen binnen de grenzen van de wet blijft. Er bestaan vraagtekens over het beleid wat uit deze bestuurlijke arrangementen voortvloeit. Deze zorgen bestaan omdat 'etnisch profileren' een steeds vaker voorkomend verschijnsel is. Etnisch profileren is kort gezegd het koppelen van ras aan negatieve kenmerken en daar repressief naar handelen.