Samenvatting

M.i.v. 1 juli 2010 is het art/ 73.2.2. van de Leidraad Invordering 2008 gewijzigd. N.a.v. de wijziging van het bewuste artikel blijken er nogal wat onduidelijkheden te zijn die het Bureau Wsnp uitgezocht wilde hebben. Uit het interview met de beleids-adviseurs van het Ministerie van Financiën is naar voren gekomen dat met de toetsing is beoogd dat de bewindvoerder de voorlopige aanslagen/teruggaven en voorschotten globaal controleert. Uit de wet en jurisprudentie valt niet direct af te leiden of de toetsing tot de taak van de bewindvoerder behoort. Als men ervan uitgaat dat bij de taak van de bewindvoerder de nadruk ligt op het bewaken van vermogensrechtelijke belangen van de saniet en dat de opvatting van die taak strikt juridisch/financieel is, zou men de toetsing tot de taak van de bewindvoerder kunnen rekenen. Tijdens de Wsnp mag de saniet een bedrag van zijn inkomen behouden. Dat vrij te laten bedrag en het bedrag wat voor zijn schuldeisers wordt gespaard tijdens de looptijd van de Wsnp worden mede bepaald door belastingteruggaven, heffingskortingen en zorg- en huurtoeslag. Omdat de belangen van de boedel rechtstreeks zijn betrokken bij de controle van de bewindvoerder op de belastingen en toeslagen, kan men poneren dat de toetsing tot de toezichthoudende taak en uitvoerende taak van de bewindvoerder behoort. Indien de bewindvoerder de toetsing nalaat, hij zich bij zijn toetsing heeft vergist én/of hij over de toetsing geen contact met de Belastingdienst opneemt, kan de bewindvoerder persoonlijk aansprakelijk zijn als hij daardoor de belangen van de saniet en/of de schuldeisers heeft geschonden en hij niet heeft gehandeld conform de Maclou-norm.Uit de interviews met de bewindvoerders is gebleken dat zij op verschillende manieren de fiscale zaken van de saniet controleren. Het dient daarom aanbeveling om eenduidig vast te leggen wat er van een bewindvoerder wordt verwacht als het gaat om de toetsing/controle, bijvoorbeeld in de Recofa-richtlijnen.