Samenvatting

Deze scriptie geeft weer welke verplichtingen/mogelijkheden de gemeente Oisterwijk (en alle andere Nederlandse gemeenten) heeft wanneer de nieuwe Drank- en Horecawet op 1 januari 2013 in werking treedt. Er wordt advies gegeven over de verordeningen, het implementeren van de nieuwe toezicht- en handhavingstaken en over het veranderde vergunningstelsel. Na de wetswijziging is de burgemeester het bevoegde gezag en er komt een vereenvoudiging van het vergunningenstelsel. De gevolgen die deze aanpassingen met zich meebrengen is dat de lay-out van vergunningen en ontheffingen, standaardbrieven en werkprocessen moeten worden aangepast. In de verplicht vast te stellen paracommerciële verordening moet men de schenktijden van paracommerciële instellingen opnemen en regels stellen over het aantal te geven persoonlijke feesten per jaar. De onderzoeker raad aan de regel een uur voor, tijdens en na de activiteit tappen aan te houden en geen persoonlijke bijeenkomsten toe te staan (persoonlijke bijeenkomsten veroorzaken oneerlijke concurrentie). Verder raad de onderzoeker aan om in de verordening op te nemen wat men wel en niet onder bijeenkomst van persoonlijke aard verstaat. De verordening moet binnen 1 jaar na inwerkingtreding van de wet worden vastgesteld. Er komen twee verordende mogelijkheden bij te weten de verordening om prijsacties te reguleren en de verordening die het mogelijk maakt om toegangsleeftijden aan sluitingstijden te koppelen. Beide verordeningen kunnen slechts worden ingezet in het kader van de bescherming van de openbare orde of volksgezondheid. De prijsactie verordening is naar mening van de onderzoeker niet te handhaven en daarom is het niet aan te bevelen de verordening in te zetten. Om de inzet van de andere verordening te rechtvaardigen moet op grond van art. 8 EVRM een ernstige maatschappelijke behoefte bestaan om de verordening in te zetten. Deze behoefte bestaat niet in Oisterwijk. De verordening kan dus niet worden vastgesteld. De gemeentelijke toezichthouder (BOA) gaat toezicht houden op de bepalingen uit de Dhw en mag de volgende handhavingsmiddelen gebruiken: de bestuurlijke boete, een proces-verbaal, het intrekken of schorsen van de Dhw vergunning, het tijdelijk stilleggen van de alcoholverkoop in detailhandelszaken, het opleggen van een dwangsom en het toepassen van bestuursdwang. Het gemaakte stappenplan voor de implementatie van de nieuwe Dhw is als volgt: Ten eerste actualiseert men het vergunningenbestand (controle op leidinggevenden en inrichtingsvereisten). Vervolgens maakt men een bestand aan van de zaken die op grond van art. 18 en 22 Dhw wel of geen drank mogen verstrekken. Als derde stap brengt men de lokale situatie in kaart door te overleggen met partners. Tot slot is de laatste aanbeveling het opstellen van een programmatisch handhavingsbeleid