Samenvatting

Bij reclassering Nederland, unit advies-toezicht 1 te Middelburg is in de praktijk onderzocht in hoeverre cultuurverschillen invloed hebben op de communicatie tussen een toezichthouder/adviseur en een cliënt van buitenlandse afkomst. Hierbij is gekeken naar zowel de ervaringen van reclasserings-werkers als cliënten, de manieren van omgaan met verschillen door reclasseringswerkers en de wensen en behoeften van cliënten wat betreft interculturele communicatie. Door middel van dit onderzoek is tevens geprobeerd te achterhalen welke meerwaarde een multicultureel personeels-bestand hierbij zou kunnen hebben, aangezien (culturele) diversiteit momenteel een veelbesproken onderwerp is in de huidige maatschappij. Uit het onderzoek blijkt dat de bevraagde reclasserings-werkers, alhoewel in verschillende mate, vele cultuurverschillen merken in de communicatie met cliënten van buitenlandse afkomst. Deze zijn dan ook van invloed op de communicatie, waardoor de reclasseringswerkers zogenoemde culturele competenties in moeten zetten om met de verscheidenheid aan migratieachtergronden en culturen om te kunnen gaan. Wel worden de cultuurverschillen maar in enkele situaties als problematisch ervaren. Door de bevraagde cliënten worden vele verschillen gezien tussen hun eigen oorspronkelijke- en de Nederlandse cultuur, zij merken deze echter nauwelijks op in de communicatie met hun reclasseringswerker. De oorzaken hiervan kunnen liggen aan de grote mate van vernederlandsing van cliënten of aan de beheersing van culturele competenties door de reclasseringswerkers, die door beide respondentengroepen als goed worden beschouwd. Desondanks blijken er bij de reclasseringswerkers wel verschillen van meningen en manieren van werken te zijn wat betreft de culturele competenties, echter zijn alle respondenten het erover eens dat kennis van andere culturen en daarbij een persoonsgerichte benadering altijd van belang is. Door deze goede aanpak van de Nederlandse reclasseringswerkers ziet het merendeel van de respondenten geen grote meerwaarde in een multicultureel personeelsbestand. Enkel voor specifieke individuen zou het helpend kunnen zijn. Desondanks blijkt op basis van de resultaten, tips van cliënten en uit nadere analyse op basis van theoretische bevindingen dat er hier en daar nog wel winst valt te behalen. Aan het eind van het onderzoeksrapport wordt deze te behalen winst in de vorm van meerdere aanbevelingen beschreven, die handvaten voor reclasseringswerkers (en andere professionals) bieden ten behoeve van interculturele communicatie, welke een directe positieve invloed zullen hebben op de cliënten met een buitenlandse afkomst.