Samenvatting

Dit onderzoek richt zich op de vrouwenopvang Safegroup Breda. Deze vrouwenopvang biedt onder andere woonruimte aan vrouwen om intern te verblijven samen met hun kinderen. De vrouwen worden opgevangen bij Safegroup omdat zij gevlucht zijn voor een situatie van huiselijk geweld. Zij krijgen tijdens hun verblijf begeleiding aangeboden vanuit interne hulpverlening.
Vanuit Safegroup zelf wordt geen nazorg aangeboden. Voorheen was het begeleidingstraject bij Safegroup langer, waardoor de drempel voor cliënten minder groot was om naar een eigen woning te gaan. Nu zijn de cliënten en medewerkers nog zoekende naar een passende oplossing voor de nieuwe manier van begeleiding. De vraag is: hoe gaat het verder met deze vrouwen (en hun kinderen)? Het gaat hierbij niet alleen om de fysieke veiligheid maar ook om de psychische veiligheid van de cliënten. Hierop volgt de onderzoeksvraag: “Op welke wijze kan Safegroup Breda het nazorgtraject voor ex-cliënten, in samenwerking met ketenpartners, laten aansluiten bij de behoeften van ex-cliënten?”.
Doordat de onderzoeksvraag open is geformuleerd is er op kwalitatieve en beschrijvende wijze onderzoek verricht. De belangrijkste conclusie die uit dit onderzoek naar voren is gekomen, is dat het belangrijk is om in zowel het voor- als het natraject rekening te houden met de ontwikkelingen op meerdere leefgebieden. Omdat de leefgebieden elkaar in stand houden is het belangrijk dat deze steeds opnieuw geëvalueerd worden. Hieruit komt de belangrijkste aanbeveling dat de hulpverleners van Safegroup meer gebruik moeten maken van hun eigen bestaande methodiek Krachtwerk. Deze methode biedt de noodzakelijke structuur voor begeleiding op alle leefgebieden.