Samenvatting

Koninklijke Kentalis biedt al verschillende jaren een vroegbehandeling aan voor jonge kinderen met een taalontwikkelingsstoornis. Groep Muis is een locatie in Middelburg en is sinds 2015 geopend, hier is ook tevens dit onderzoek uitgevoerd.

De aanleiding van dit onderzoek is dat de pedagogisch behandelaars signaleerden dat het gedrag van de kinderen steeds vaker de behandeling in de weg zit. De kinderen kunnen zich niet lang op een ding tegelijk richten en zijn sneller afgeleid door visuele prikkels om zich heen.
Het gevolg van het verliezen van de concentratie van de kinderen, is dat pb-ers hierin een aanpak missen om de kinderen goed te kunnen begeleiden tijdens deze momenten aan tafel. De pb-ers geven aan dat zij handvatten missen voor deze momenten. De doelstelling van dit onderzoek is om de pedagogisch behandelaars handvatten te geven op welke manier de behandelaars de activiteiten in kunnen zetten om de kinderen te blijven boeien en te stimuleren. Zo kunnen de behandelaars met de verkregen handvatten en kennis de kinderen de juiste begeleiding bieden voor een rustig verloop tijdens een activiteit aan tafel.

De centrale vraag van dit onderzoek luidt daarom als volgt: Welke factoren spelen een rol in het verliezen van de concentratie bij de kinderen van groep Muis in de leeftijd van twee tot en met vier jaar met een taalontwikkelingsstoornis tijdens de activiteiten aan tafel?

Voor de aanvang van het onderzoek is er een theorie gebundeld, die in verband staat met het onderzoek. Uit de theorie zijn topics gehaald, die tijdens de observaties en interviews onder de aandacht lagen. Vervolgens zijn er 6 kinderen op groep Muis geobserveerd en zijn er zes pedagogisch behandelaars geïnterviewd. Uit de observaties en interviews kwam naar voren dat er meerdere factoren een rol spelen in het verliezen van de concentratie gedurende de activiteiten aan tafel. Wanneer de oorzaken van het verliezen van de concentratie aangepakt zullen worden, is de kans groot dat de kinderen zich beter kunnen richten op de activiteit. Hierdoor kan er meer aandacht besteed worden aan de activiteit en kan de behandeling optimaal benut worden. Daarentegen zien de behandelaars mogelijkheden om een verdieping te maken en kennis op te doen met betrekking tot de sensorische integratie. De belangrijkste aanbevelingen hierop zijn het aanbieden van cursussen en/of bijscholing, het meer aanbieden van fijn motorische activiteiten en het meer inzetten van beweegmomenten.