Samenvatting

Aanleiding Een hbo-verpleegkundige heeft als taak om de zorg te coördineren. Om een goede coördinatie van zorg te kunnen bereiken is adequate verslaglegging nodig. In Nederland gebeurt dit door het verpleegplan. Door onder andere hoge werkdruk en de snelle doorstroom van patiënten in een ziekenhuis wordt het verpleegplan vaak gezien als tijdrovend, overbodig papierwerk. Dit is jammer, omdat het verpleegplan juist de basis vormt voor een gestructureerde aanpak. Het maken van een verpleegplan is dan ook opgenomen in het opleidingstraject van hbo-studenten. Toch blijken ook pas afgestudeerde hbo-verpleegkundigen weinig gebruik te maken van het verpleegplan. Het doel van dit onderzoek is om na te gaan welke ervaringen pas afgestudeerde verpleegkundigen hebben met betrekking tot het werken volgens een verpleegplan. De hoofdvraag luidt: Welke ervaring hebben alumni van de HZ University of Applied Sciences met het toepassen van de geleerde theorie omtrent het verpleegplan in de praktijk?

Methode Er is literatuuronderzoek gedaan naar de achtergrond van de verschillende stappen van het verpleegplan en naar de ervaringen van verpleegkundigen hiermee. Vervolgens is een kwalitatief onderzoek uitgevoerd naar de ervaringen van alumni van de HZ University of Applied Sciences over het verpleegplan. Dit is gedaan aan de hand van vijf semigestructureerde interviews.

Resultaten Alumni staan niet negatief tegenover de theorie van het verpleegplan. Met name het stellen van doelen wordt als nuttig ervaren omdat het de zorg concreet maakt. Toch passen maar weinig alumni het verpleegplan ook echt toe. Redenen hiervoor zijn de korte verblijfsduur van patiënten en hoge werkdruk. Daarnaast zijn veel protocollen beschikbaar en daarom vragen alumni zich af of de tijd die het kost om een verpleegplan op te stellen de moeite loont. Alumni geven aan dat het verpleegplan makkelijker is op te stellen in het elektronisch patiëntendossier dan op papier.

Discussie De resultaten van dit onderzoek komen in grote mate overeen met wat eerdere onderzoeken uitwijzen. Wel zit er een verschil in de ervaringen met de verpleegkundige rapportage. Alumni geven aan dat de rapportage als relevant wordt ervaren en dat het fijn is wanneer dit uitgebreid gebeurt. Dit in tegenstelling tot de literatuur die stelt dat de rapportage te omvangrijk zou zijn en weinig relevantie informatie zou bevatten.

Conclusie Alumni herinneren zich weinig van de theorielessen over het verpleegplan. De verpleegkundige anamnese, de verpleegdoelen en de algemene rapportage worden als belangrijk ervaren, de tussenliggende stappen zien alumni niet als meerwaarde. Oorzaak hiervoor is de korte verblijfsduur van de patiënten. Protocollen en zorgpaden maken volgens de alumni het verpleegplan overbodig. Alumni die werken met het elektronisch patiëntendossier staan positiever tegenover het verpleegplan.

Aanbevelingen Er wordt aanbevolen dat alumni zich gaan inzetten om het verpleegplan toe te passen in de praktijk door het goede voorbeeld te geven en te zorgen voor de juiste rapportageformulieren. Om het werken volgens een verpleegplan beter te faciliteren wordt aanbevolen het verpleegplan te integreren in het elektronisch patiëntendossier. Daarnaast zou de opleiding meer de nadruk moeten leggen op het belang van werken met een verpleegplan. Verder wordt aanbevolen om vervolgonderzoek te doen naar de ervaringen van alumni in heel Nederland en hoe assertief alumni zijn in de praktijk.