Samenvatting

De gezinshuiskinderen van Gezinshuis Tomorrow hebben een geconstateerde reactieve hechtingsstoornis. Hierdoor is er specifieke professionele begeleiding nodig en is er sprake van forse gedragsproblemen van de gezinshuiskinderen (Gezinshuis Tomorrow, 2016). Omdat dit de omgang met elkaar en de opvoeding in Gezinshuis Tomorrow bemoeilijkt, waren de werkzame professionals van Gezinshuis Tomorrow op zoek naar inzetbare interventies in de dagelijkse professionele begeleiding van de gezinshuiskinderen. De onderzoeksvraag luidt: Welke interventies voor het werken met kinderen met een reactieve hechtingsstoornis zijn het meest passend binnen de professionele begeleiding van Gezinshuis Tomorrow volgens de werkzame professionals? Om deze open onderzoeksvraag te beantwoorden is gebruik gemaakt van kwalitatieve gegevens zoals ervaringen en belevingen. Deze kwalitatieve gegevens zijn verzameld door middel van semigestructureerde interviews. Dit beide maakt dit een kwalitatief onderzoek (Baarda, 2014). Om de data te verzamelen zijn semigestructureerde interviews ingezet.
Vanuit de resultaten zijn de conclusies geschreven. Hierin komt onder andere naar voren dat de gezinshuiskinderen van Gezinshuis Tomorrow veel typerende gedragingen laten zien vanuit de reactieve hechtingsstoornis, zoals het niet adequaat kunnen uiten van emoties. Ook worden alle interventies al veel ingezet in Gezinshuis Tomorrow, behalve de B&L aanpak. Wel kunnen hier verbeteringen in plaatsvinden zoals meer positieve bekrachtiging. De tweede basisvoorwaarde hoeft niet verbeterd te worden, deze wordt al geheel nageleefd in Gezinshuis Tomorrow. Ten slotte zijn voor Gezinshuis Tomorrow alle interventies inzetbaar. De belangrijkste aanbeveling die is gevolgd vanuit dit onderzoek is het inzetten van de Basic Trustmethode.