Samenvatting

SAMENVATTING
In dit afstudeeronderzoek is een mogelijke oplossing voor het droogvallen van Haven ’t Sas en de Oude Haven onderzocht. Door de eb- en vloedwerking en de beperkte diepgang in deze havens komt het regelmatig voor dat Haven ’t Sas en de Oude Haven nagenoeg droogvallen. Hierdoor blijven passanten weg uit dit deel van het havengebied van Zierikzee en concentreren ze zich in de Nieuwe Haven. In de zomermaanden liggen de boten vervolgens rijen dik naast elkaar, wat, naast gevaarlijke situaties, tot conflicten tussen de diverse passanten leidt. Deze problematiek is een van de speerpunten van de Havenvisie. Dit beleidsplan ligt mede ten grondslag aan dit onderzoek en beschrijft de noodzaak voor de optimalisatie van de havens van Zierikzee. Haven ’t Sas wordt hierin aangewezen als toekomstige passantenhaven. Dit is gezien de huidige situatie echter niet mogelijk.

Vanuit het Masterplan ‘Zicht op ’t Sas’, het tweede beleidsplan, worden twee mogelijke oplossingen voor het droogvallen van de haven genoemd: het verlagen van de beheersdiepte in de haven of het kunstmatig op peil houden van het waterniveau in de haven door het realiseren van een keringsconstructie. Het doel van dit onderzoek is om te onderzoeken hoe met een keringsconstructie een gedempt getij gecreëerd kan worden.

Als locatie voor de keringsconstructie is door de gemeente Schouwen-Duiveland de dubbele ophaalbrug aan de kop van Haven ’t Sas aangewezen. Achterin Haven ’t Sas bevindt zich het poldergemaal ’t Sas. Dit gemaal kan in de huidige situatie, onder bepaalde omstandigheden, vrij lozen waardoor vismigratie mogelijk blijft. Door het realiseren van een minimum waterpeil in Haven ’t Sas is dit in de toekomst echter niet meer mogelijk. Dit heef gevolgen voor de lozingscapaciteit van het gemaal en de vispasseerbaarheid. Vanuit het vooronderzoek is gebleken dat, mede met het oog op de in- en uitvaartijd, de bevaarbaarheid in de haven bij een gesloten kering, de waterverversing en de lozing van gemaal ‘t Sas, het ideale ontwerppeil voor de keringsconstructie tussen +0,40m en +0,80m NAP ligt. Het uitgangspunt voor het onderzoek is een ontwerppeil van +0,80m NAP.

Uit de variantenstudie en de Multicriteria-analyse is gebleken dat een keringsconstructie, bestaande uit keermuren onder de togen en een constructie met houten of composiet puntdeuren onder de dubbele ophaalbrug, de beste oplossing is voor het creëren van het gedempt getij in Haven ’t Sas en de Oude Haven. Deze beide deurconstructies zijn uitgewerkt in ontwerptekeningen en constructieve berekeningen (met AxisVM en handmatige controleberekeningen). Voor het poldergemaal is een oplossing uitgewerkt waarbij het lozingspunt van het gemaal, met behulp van een HDPE-leiding tussen de spuikom en van de keermuren, verlegd wordt. Hierdoor zijn er geen aanpassingen noodzakelijk aan het bestaande poldergemaal. Voor de uitvoering zijn faseringstekeningen gemaakt, waarbij met behulp van D-sheet is bepaald dat er voor de bouwkuip het damwand type AZ37-700 met een lengte van 16m toegepast moet worden.

De geraamde kosten voor het realiseren van een keringsconstructie en de oplossing voor het poldergemaal bedragen circa € 1.950.000,-. Hierbij is uitgegaan van composiet puntdeuren. In het Masterplan is het verlagen van de beheersdiepte in Haven ’t Sas en de Oude Haven als tweede mogelijke oplossing genoemd. Deze oplossing is echter aanzienlijk duurder dan het realiseren van een keringsconstructie. De geraamde kosten voor deze oplossing bedragen namelijk circa € 5.200.000,-.