Samenvatting

Samenvatting
Achtergrond en doel: CVA is een chronische aandoening die grote beperkingen met zich meebrengt. Één van de belangrijkste beperkingen die de patiënten aangeven is een verminderde loopfunctie. Er komt steeds meer bewijs dat een taakspecifieke circuittraining, die wordt uitgevoerd met een hoge intensiteit, een positiever effect heeft dan andere methoden. Desondanks is, in onderzoeken met een kleine steekproef, het effect ervan alleen nog maar aangetoond bij patiënten met een CVA in de chronische fase. Het doel van dit case report is om te onderzoeken wat de invloed is van een taakspecifieke circuittraining van 4 weken op de loopsnelheid, loopafstand en loopzelfstandigheid van een 82-jarige patiënt met een CVA in de subacute fase.
Casus beschrijving: De patiënt was een man van 82 jaar met een linkszijdige CVA dat op het moment van intake 13 dagen geleden was ontstaan. De patiënt participeerde gedurende 4 weken aan een taakspecifieke circuittraining volgens het protocol van Salbach et al. (2004). De interventie bestond uit 9 taakspecifieke opdrachten, gericht op het verbeteren van de kracht van de onderste extremiteit, de loopsnelheid, de balans in stand en de loopafstand.
Resultaten: Primaire uitkomstmaten waren de 10 meter wandeltest (verbeterd van 0.71 m/s naar 0.89 m/s), de 6 minuten wandeltest (verbeterd van 160 meter naar 250 meter) en de Functional Ambulation Categories (verbeterd van 3 punten naar 5 punten). Secundaire uitkomstmaten waren de Berg Balance Scale (verbeterd van 36 punten naar 49 punten) en de Motricity Index voor de onderste extremiteit (verbeterd van 83 punten naar 91 punten).
Conclusie: In dit case report lijkt het dat een taakspecifieke circuittraining een positief effect heeft op de loopsnelheid, het loopuithoudingsvermogen en de loopzelfstandigheid. Verder onderzoek is nodig om na te gaan wat het effect is van een taakspecifieke circuittraining ter verbetering van de loopfunctie van patiënten met een CVA in de subacute fase.

Abstract
Background and purpose: Stroke is a chronic disease with a high disability impact. Loss of the ability to walk independently is one of the most disabling aspects of a stroke. Growing evidence indicates that a task-specific circuit training, performed at a high intensity, may enhance walking competency in people with stroke to a greater extent than other methods. Despite this, the effect has only been shown to be beneficial in a small sample of people with chronic stroke. The purpose of this case report is to describe the effect of a task specific circuit training of 4 weeks by a 82-year-old patient with a stroke in the sub acute phase on gait speed, gait distance and walking independence.
Case description: The patient was an 82-year-old man with a left sided stroke 13 days after onset. The patient participated in a 4-week task-specific circuit training according to the protocol of Salbach et al. (2004). The intervention comprised 9 task-specific exercises designed to strengthen the lower extremities and enhance walking balance, speed and distance.
Outcomes: Primary outcomes were the 10-meter walk test (improved from 0.71 m/s to 1.73 m/s), the 6-minute walk test (improved from 160 m to 250 m) and the Functional Ambulation Category (improved from 3 to 6 points). Secondary outcomes where the Berg Balance Scale (improved from 36 to 49 points) and Motricity Index for the lower extremity (improved from 83 to 91 points).
Conclusion: This case report suggests a positive effect of a task-specific circuit training on the recovery of gait speed, walking distance and walking independence. Future research is necessary to investigate the effect of a task-specific circuit training on the walking competency for people with a sub acute stroke.