Samenvatting

Dit artikel beschrijft een kwantitatief onderzoek naar de invloed van psycho-educatie op het zelfinzicht van kinderen met een taalontwikkelingsstoornis (TOS) in het cluster-2-onderwijs. Psycho-educatie heeft als doel de vaardigheden van personen met een stoornis te vergroten en hun zelfinzicht te verbeteren. Bij zelfinzicht richt iemand de aandacht op zichzelf, waarbij hij of zij informatie identificeert, verwerkt en opslaat. Dit verhoogt onder andere zelfregulatie en zelfvertrouwen. Logopedisten op cluster-2-school X verwachten dat leerlingen met een TOS baat hebben bij psycho-educatie, onder andere omdat deze leerlingen onvoldoende inzicht hebben in hun problematiek. Over de relatie tussen psycho-educatie en een TOS is weinig bekend. Om in kaart te brengen of psycho-educatie het zelfinzicht bij leerlingen met een TOS vergroot, is onderzoek nodig.

Aan de hand van het prentenboek Het Taalmonster van Kaat, geschreven door Ipenburg & van Niel (2020) zijn twee leerlingen individueel behandeld met psycho-educatie. Zij hebben vier behandelingen gekregen, waarbij het prentenboek is gelezen en hun TOS bespreekbaar is gemaakt. Tijdens de behandelingen is het principe van kijken, wachten en luisteren toegepast
en heeft de onderzoeker een veilige, vertrouwde omgeving proberen te creëren. Er heeft een voor- en nameting plaatsgevonden, waarmee het zelfinzicht van de leerling is getoetst. Tevens is door middel van een vragenlijst gevraagd naar de ervaringen van de leerlingen, om te beoordelen of het prentenboek een geschikt middel is voor logopedisten om hun psycho-educatie behandelingen vorm te geven.

Uit de resultaten is gebleken dat de twee leerlingen na de interventie over mogelijk meer zelfinzicht beschikten. Ze hebben beide een hogere score op de nameting. Verder deden zij een aantal uitspraken waaruit zelfinzicht blijkt. Hieruit kan geconcludeerd worden dat psycho-educatie met behulp van het prentenboek van invloed is op het zelfinzicht bij kinderen met een TOS.